Νεκρομαντεία

Νεκρομαντεία (όπως προσδίδει και η ονομασία >νεκρός-μαντεία) είναι η μαγεία επικοινωνίας με τις ψυχές των νεκρών με σκοπό την συλογή χρήσιμων πληροφοριών. Είναι μία από τις αρχαιότερες τέχνες μαγείας. Ένα μεγάλο κομμάτι του πρώιμου Σαμανισμού, όπως και του Αρχαίου Δρυιδισμού, ήταν η επικοινωνία με τα πνεύματα αρχαίων προγόννων. Το συναντάμε στο σύνχρονο Βοντού, η οποία είναι ουσιαστικά μια θρησκεία προγοννικής λατρείας, η οπoία εξέλιξε ένα Πάνθεο Θεοτήτων, που πληρούν τους ρόλους των αρχαίων προγόννων της...

Η Παραδοσιακή Νεκρομαντεία βασιζόταν πάνω στη χρήση των λειψάνων του νεκρού ως γέφυρα επικοινωνίας με την "σκιά" του νεκρού ατόμου. Τέτοια λείψανα ήταν κόκκαλα, δέρμα, μαλιά και νύχια του πτώματος, και μέλη του σώματος όπως χέρια, δόντια και μάτια. Το κρανίο θεωρούσαν πως ήταν ιδιέτερα χρήσιμο, μιας και "στέγαζε" τα όργανα των αισθήσεων της όρασης και ακοής, τις αισθήσεις με τις οποίες ο νεκρός αποκτούσε μυστικά. Σήμερα οι γνώσεις πάνω στην χρήση λείψανων έχει χαθεί, λόγω της έντονης διαμαρτηρίας που προκαλούσε η βεβύλωση των νεκρών, οπότε και η «παραδοσιακή» επίκληση νεκρών δεν είναι πλέον εφικτή.

Υπάρχουν δύο αναγκαία στοιχία στην Νεκρομαντεία. Η επίκληση της "σκιάς" και ο απεκλισμός της "σκιάς" των νεκρών. Στις αρχαίες εποχές αυτά συνδιάζονταν. Η Νεκρομαντεία δεν έχει καμία σχέση με δαίμονες, νεκροταφεία, θυσίες αίματος και «συμβόλαια με τον Διάβολο». Οι Νεκρομάντες καλούν τα πνεύματα νεκρών για να τα ρωτήσουν για το μέλλον, μιας και πιστεύουν ότι όταν κάποιος πεθάνει δεν περιορίζεται πλέον από την υλική του υπόσταση και είναι ικανός να δει στο παρελθόν και στο μέλλον.

Σήμερα, η γνήσια Νεκρομαντεία εξασκείται από πολύ λίγους, κυρίως λόγο της επικινδυνότητάς της. Η «Νεκρομαντεία» που εξασκείται από τους πάμπολλους αυτοαποκαλούμενους «Νεκρομάντες» ουδεμία σχέση έχει με την πραγματική Νεκρομαντεία. Είναι ακόλουθοι του Θεού Άδη, που εάν γνωρίζετε έστω και λίγο το δόγμα του Ελληνικού Πανθεϊσμού, θα έχετε παρατηρήσει ότι είναι ένας Θεός αδιάφορος για τα εγκόσμια κι οπωσδήποτε δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ούτε κακός μα ούτε και καλός, μιας και είναι Άρχοντας και των Ηλυσίων Πεδίων (ο αντίστοιχος Παράδεισος) αλλά και του Τάρταρου (η αντίστοιχη Κόλαση). Οι πραγματικοί Νεκρομάντες κατέχουν τρομερές γνώσεις, επιδεξιότητα και σίγουρα πολύ θάρρος, μιας και δεν είναι και τόσο εύκολο να πάρεις την απόφαση να επισκεφτείς τον άλλο κόσμο, γνωρίζοντας ότι μπορεί και να μην γυρίσεις.