2012 (2009)

Είδος: Δράση,Περιπέτεια
Σκηνοθέτης: Roland Emmerich
Πρωταγωνιστές: John Cusack, Amanda Peet, Chiwetel Ejiofor
Βαθμολογία (imdb): 5.8/10

Είχαμε προειδοποιηθεί. Αυτό είναι το tagline της τελευταίας γνωστής ταινίας του πασίγνωστου σκηνοθέτη και παραγωγού Roland Emmerich (Ημέρα της Ανεξαρτησίας, Γκοτζίλα (1998), Μετά την επόμενη μέρα). Η προειδοποίηση αφορά τη προφητεία των Μάγια, της φυλής των οποίων το ημερολόγιο τελειώνει στις 21/12/12 που έχει κυριολεκτικά προκαλέσει τρόμο σε χιλιάδες άτομα ανά τον κόσμο αφού προετοιμάζονται για την «Αποκάλυψη». Αυτή η προφητεία λοιπόν στάθηκε αφορμή το «2012» να δημιουργηθεί και να γίνει η 15^η εισπρακτικότερη ταινία του 2009 και η 45^η όλων των εποχών. Καμία ιδιαίτερη διάκριση, καμία καινοτομία στα εφέ και τη σκηνοθεσία, κι όμως χάρη σε αυτή, ακόμη περισσότεροι έχουν πειστεί ότι η συντέλεια πλησιάζει.

Η ταινία αφορά διάφορους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο που όμως όσο κοντεύει η μέρα του Τέλους, ενώνονται με ένα κοινό σκοπό: την επιβίωση. Ξεκινάει με τη προετοιμασία για το τέλος μερικά χρόνια πριν το 2012 σε διάφορα μέρη. Η ταινία καταλήγει όμως στο 2012 και ειδικότερα στις 21/12 όπου έχει καθοριστεί η ημερομηνία για το Τέλος του Κόσμου. Ο διαζευγμένος Τζάκσον πηγαίνει εκδρομή με τα παιδιά του κατά τη διάρκεια της οποίας ανακαλύπτει για το τέλος του κόσμου και για πλοία της Κυβέρνησης τα οποία ονομάζονται «Κιβωτοί» και έχουν σκοπό να προστατεύσουν τους πλούσιους και τους ηγέτες, οι οποίοι μπόρεσαν να εξασφαλίσουν ένα εισιτήριο, από τη μεγάλη πλημμύρα. Έτσι, ο Τζάκσον μαζί με τη γυναίκα του, το νέο άνδρα της και τα παιδιά του, θα ξεκινήσει ένα μεγάλο ταξίδι ως την άκρη του κόσμου γνωρίζοντας νέους ανθρώπους με σκοπό να προστατεύσει την οικογένεια του. Παράλληλα, διαδραματίζεται και η ιστορία ενός γεωλόγου που δουλεύει για τη Κυβέρνηση και βοήθησε στο να προβλεφθεί το Τέλος. Στη πραγματικότητα όμως παλεύει με τον έρωτα του για τη κόρη του (αποθανόντος εξαιτίας της παγκόσμιας Καταστροφής) Προέδρου των Η.Π.Α., το χαμό του πατέρα του και τον νέο Πρόεδρο για την επιβίωση του ανθρώπινου είδους. Παράλληλα, παρουσιάζονται κι άλλες ιστορίες ανθρώπων που έρχονται αντιμέτωποι με το Τέλος του Κόσμου.

Αυτή τη φορά θα διαφωνήσω με τους φίλους μου στο Rotten Tomatoes, όπως τυχαίνει ελάχιστες φορές. Δεν είναι άξια για το 39% που της δόθηκε σύμφωνα με 236 κριτικούς. Τα εφέ πραγματικά καταπληκτικά αν και θα μπορούσαν να είναι ακόμη πιο ρεαλιστικά. Οι ερμηνείες εξαιρετικές και οι ελάχιστες κωμικές σκηνές που προσφέρει η ταινία για να αποφορτιστεί η ένταση, ξεκαρδιστικές. Μεγάλη διάρκεια, αλλά η ταινία δε χάνει ποτέ τον έντονο ρυθμό της. Ίσως να χρειαζόταν να προστεθούν περισσότερα πράγματα στο σενάριο, όμως. Παρόλα αυτά, η ταινία προσφέρει κάτι που λίγες ταινίες προσφέρουν: την ένωση. Διάφοροι άνθρωποι, ανεξαρτήτως φύλου, γλώσσας,  καταγωγής, χρώματος, οικονομικής κατάστασης, είναι ενωμένοι για να επιβιώσουν και δένονται τόσο υπέροχα μεταξύ τους που και ο θεατής δένεται το ίδιο και με εκείνους. Χαίρεται στις καλύτερες στιγμές τους και κλαίει στους θανάτους μερικών, λέγοντας «γιατί αυτόν/ή;». Εξαιρετική πλοκή και ικανοποιητική σκηνοθεσία με εκπληκτικό soundtrack. Μία ταινία με την οποία ο θεατής νιώθει οικείος και έλκεται από αυτή για όλα τα όμορφα και έντονα πράγματα που έχει να προσφέρει, σιγουρεύοντας τον ότι δεν είναι μόνος του στο Τέλος.

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=rvI66Xaj9-o[/youtube]