Συνέντευξη του Γιώργο Αδαμόπουλου

Γιώργο θα ήθελα να μου πείς λίγα λόγια για τη ζωή σου....

 Αρχικά φίλε Σωτήρη θα ήθελα να σου ευχηθώ τα καλύτερα για την προσπάθεια που κάνεις με τα strangefiles!

Δε νομίζω ότι η ζωή μου παρουσιάζει κάποιο ενδιαφέρον για τους αναγνώστες! Σε γενικές γραμμές πάντως, είμαι ένας καθ'όλα φυσιολογικός τύπος (αν και το “φυσιολογικό” είναι κάτι τελείως υποκειμενικό!) , που έχει την καθημερινή πρωινή του δουλειά και τα βράδια αρέσκεται στο να ασχολείται με παράξενα και ανεξήγητα φαινόμενα...

Θα ήθελα τώρα να μου πείς ποιος τομέας της παραψυχολογίας σε ενδιαφέρει περισσότερο και τι σε ώθησε προς τα εκεί;

Έχω ασχοληθεί με διάφορους τομείς της παραψυχολογίας και του παράξενου γενικά. Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δε προσπάθησα να “εξειδικευθώ” σε κάποιον συγκεκριμένο τομέα ίσως γιατί δε μπορώ να ξεχωρίσω τι μου αρέσει περισσότερο. Αυτή την περίοδο ασχολούμαι με το ghost hunting λίγο περισσότερο, ενώ παράλληλα αναζητώ “παράξενα” μέρη στην Ελλάδα.

Από τι ξέρω είσαι μέλος στην ομάδα του Αλκιβιάδη Αιβάζη η οποία ασχολείται απότι ξέρω με έρευνες περισσότερο ενεργειακών χώρων από τι κάποιοι άλλοι έχουν, θα ήθελα λοιπόν να μου πείς αν έχετε ανακαλύψει κάτι και αν είναι επιτυχές...

 Η Alpha Research Team, η ομάδα δηλαδή του Αλκιβιάδη Αιβάζη, ασχολείται με το ghost hunting όπως περίπου το έχουμε στο μυαλό όλοι μας .. με τη διαφορά όμως ότι χρησιμοποιεί αποκλειστικά και μόνο εξοπλισμό υψηλής τεχνολογίας. Στόχος της ομάδας είναι η καταγραφή ανεξήγητων φαινομένων σε υποτιθέμενα στοιχειωμένα μέρη, με τη χρήση αυτού ακριβώς του εξοπλισμού. Με άλλα λόγια, η ομάδα δε βασίζεται σε μέντιουμ, ποτηράκια ή άλλες πνευματιστικές μεθόδους, αλλά αρκείται στην απλή καταγραφή, η οποία άλλωστε είναι και το ζητούμενο.

Με την ομάδα έχω παραστεί σε αρκετές έρευνες, ορισμένες από τις οποίες  μπορείτε να δείτε στην επίσημη ιστοσελίδα της (www.alpharesearchteam.gr). Προσωπικά, θεωρώ ότι ανακαλύψαμε “κάτι” στο σανατόριο της Μάνας, στα Μαγούλιανα Αρκαδίας: κατά την έρευνα ακούγαμε συνεχώς ήχους, κάποια μέλη της ομάδας είδαν σκιές, ενώ κορυφαία στιγμή της βραδιάς υπήρξε η πτώση των πετρών στο μπαλκόνι του 1ου ορόφου, την οποία μπορειτε να δείτε και στο βίντεο. Είναι πραγματικά αδύνατον ο φακός να αποτυπώσει τα συναισθήματα που νιώσαμε εκείνη τη στιγμή, καθώς στεκόμασταν στο σκοτάδι και ακούγαμε πέτρες να πέφτουν μπροστά και πίσω μας. Και πριν βιαστεί κάποιος να σχολιάσει ότι “το κτίριο είναι παλιό και λογικό είναι να πέφτουν σοβάδες”, θα απαντήσω ότι το κτίριο πράγματι είναι παλιό, αλλά περάσαμε πάνω από 26 ώρες στο εσωτερικό του σε διάστημα δύο ημερών, πρωί-βράδυ και δεν ακούσαμε να πέφτει το παραμικρό.

Αν και πάλι ο θεατής διατηρεί αμφιβολίες, μπορεί να δει το βίντεο που γυρίσαμε σε μια ιδιωτική κατοικία στη Θεσσαλονίκη, στο οποίο φαίνεται ξεκάθαρα ένα μικρό αντικείμενο να πέφτει από τον καναπέ στις 8 το πρωί και ενώ η ομάδα είχε αναχωρήσει από το χώρο.  Αν και δεν ήμουν μπροστά (για την ακρίβεια δεν ήταν κανείς μπροστά!) , μπορώ να το χαρακτηρίσω ως ένα από τα εντυπωσιακότερα ευρήματα όχι μόνο της ομάδας, αλλά και όλων των ομάδων στον ελληνικό χώρο γενικότερα.

Σχετικά με το θέμα της “επιτυχίας” που αναφέρεις.. Δυστυχώς δεν καταλήγουν όλες οι έρευνες σε επιτυχία. Από όσο γνωρίζω, είναι αδύνατο να σου εγγυηθεί κάποιος ότι θα έχεις ευρήματα όταν ξεκινάς μια έρευνα κι έτσι η επιτυχία είναι απλώς θέμα επιμονής και υπομονής!

 Μάλιστα πρόσφατα είδα ένα άρθρο σου στο περιοδικό Mystery σχετικά με το ghost hunting και μπορώ να σου πώ ότι ήταν ιδιαίτερα πρωτοπόρο για τα δεδομένατης Ελλάδας,

Άρα λοιπόν σε ενδιαφέρει και η αρθρογραφία;

 Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Η κύρια ενασχόληση μου στο χώρο είναι αυτή της αρθρογραφίας. Το Ghost Hunting προέκυψε πολύ μετέπειτα! Αρθρογραφώ στο εξαιρετικό περιοδικό Mystery από το 2007, ενώ έχω συνεργαστεί και με το Hellenic Nexus αλλά και με άλλα περιοδικά του χώρου.

Ασχολούμαι επίσης και με τη συγγραφή, καθώς είμαι μέλος της συγγραφικής ομάδας του “Παράξενου Ταξιδιώτη”, η οποία μάλιστα πρόσφατα κυκλοφόρησε τη νέα της δουλειά, την “Άγνωστη Πελοπόννησο” από τις εκδόσεις Οξύ. Πρόκειται για έναν εξαιρετικό ταξιδιωτικό οδηγό στον οποίο πρωτοστατεί ο καλός φίλος Μιλτιάδης Τσαπόγας. Τον συστήνω ανεπιφύλακτα!

Σκέφτεσαι να κάνεις και στο εξωτερικό έρευνες ή περιορίζεσαι μόνο στον Ελλαδικό χώρο?

 Σκέψεις υπάρχουν πολλές, το θέμα είναι η έλλειψη χρόνου και πόρων. Υπάρχει κάτι στα σκαριά αυτή τη στιγμή αλλά δε μπορώ να πω περισσότερα. Σαφώς πάντως κανείς δε θέλει να περιοριστεί στον ελληνικό χώρο, αν και η Ελλάδα κρύβει απίστευτα μέρη που θα μπορούσε να ερευνήσει κανείς.

 Για τη δεδομένη Ελλάδα αυτή τη στιγμή πιστεύεις ότι αξίζει να πείς ότι “ααα θα κάνω μια έρευνα πάνω στον τομέα της παραψυχολογίας”και θα την βγάλεις στην δημοσιότητα και ο κόσμος θα την αναδείξει ή υπάρχει κάποιο πρόβλημα??

 Ενδιαφέρουσα ερώτηση.. Κοίταξε, το πρόβλημα της Ελλάδας -κατ'εμε πάντα- δεν είναι τόσο ο συντηρητισμός, αλλά η δυσπιστία του κόσμου.. Καλώς ή κακώς, στο χώρο κυκλοφορεί κάθε καρυδιάς καρύδι και αυτό δε βοηθά καθόλου όσον αφορά την αξιοπιστία αυτών που ασχολούνται με τέτοια φαινόμενα. Δεν είναι δυνατόν τηλεοπτικοί μελλοντολόγοι να μπαίνουν στο ίδιο καζάνι με Έλληνες, διακεκριμένα μέλη της διεθνους παραψυχολογικής κοινότητας ή “ερευνητές” που δε σηκώθηκαν ποτέ από τη καρέκλα του γραφείου τους να γράφουν βιβλία για το άγνωστο και το ανεξήγητο.

Είναι γεγονός πάντως πως μια καλή, ολοκληρωμένη έρευνα, που τεκμηριώνεται στο μέγιστο του δυνατού βαθμό και ακολουθεί επιστημονική μεθοδολογία, αργά ή γρήγορα θα βρει τη θέση που της αρμόζει και θα ξεχωρίσει από τον υπόλοιπο σωρό.

 Σκέφτεσαι μετις γνώσεις που έχεις να γράψεις κάποιο βιβλίο ώστε να εμπλουτίσεις τη βιβλιογραφία της Ελλάδας ή είναι χάσιμο χρόνου;

 Ποτέ δε θα έγραφα ένα βιβλίο απλώς για να εμπλουτίσω τη βιβλιογραφία. Θα έγραφα ένα βιβλίο όταν θα είχα κάτι να πω, κάτι να μοιραστώ με τους αναγνώστες αλλά για για προσωπικό όφελος, αφού μέσα από τη συγγραφή γίνεσαι καλύτερος και πραγματικά ανακαλύπτεις τον εαυτό σου. Υπό αυτή τη σκοπιά λοιπόν σε καμιά περίπτωση η συγγραφή δεν αποτελεί χάσιμο χρόνου αλλά μια ευγενής δραστηριότητα, η οποία έχει πολλά να σου προσφέρει.

Για να γίνω όμως πιο συγκεκριμένος, έχω κάτι στο νου για το απώτερο μέλλον αν και δε θεωρώ πως , όπως λες, έχω ιδιαίτερες γνώσεις. Δε θα ήθελα όμως να γίνω πιο συγκεκριμένος!

Όσον αφορά το άμεσο μέλλον, αν όλα πάνε καλά, το φθινόπωρο θα κυκλοφορήσει το δεύτερο μέρος της σειράς “Παράξενος Ταξιδιώτης”, που θα αφορά την Άγνωστη Αθήνα και Αττική, με κύριους συγγραφείς εμένα και το Μηνά Παπαγεωργίου, αρχισυντάκτη των Φαινομένων του Ελεύθερου Τύπου και καλό φίλο.

Μπορείς να μας δώσεις μερικά tips σαν βετεράνος ghost hunter ώστε να δούμε και μείς αποτελέσματα??? Τι θα πρότεινες σε έναν που τώρα ξεκινάει να μαθαίνει το άθλημα?

 Θα παραπέμψω τους αγαπητούς επίδοξους ghost hunter στο άρθρο μου, στο τεύχος 73 του περιοδικού Mystery. Εκεί θα μπορούν να βρουν κάποιες ενδιαφέρουσες πληροφορίες. Από κει και πέρα, χρειάζεται μεγάλη προσοχή, επιμονή και υπομονή! Αν περιμένετε με την πρώτη έρευνα να καταγράψετε και να βιώσετε φαινόμενα τύπου Hollywood, μη το κάνετε καν! Θα απογοητευθείτε οικτρά!

Τέλος αν θές πές δύο λόγια στους αναγνώστες μας που θεωρείς σημαντικά....

 Το Ghost Hunting μπορεί να ακούγεται πρόκληση και να εξιτάρει σαν ιδέα ανθρώπους που δεν έχουν ασχοληθεί, αλλά σε καμιά περίπτωση δε πρόκειται για ένα “χόμπυ” με τη κλασική έννοια της λέξης. Υπάρχουν δεκάδες κίνδυνοι που παραμονεύουν σε ένα “στοιχειωμένο” κτίριο και κανείς μα κανείς δε πρέπει να ξεκινήσει να το κάνει με ένα φακό και μια κάμερα στο χέρι, απλώς και μόνο για να εντυπωσιάσει τους φίλους του ή τις κοπέλες της παρέας. Φυσικά, δε μιλάω για μεταφυσικούς κινδύνους αλλά για απόλυτα υπαρκτούς και χειροπιαστούς.. Τα κτίρια στα οποία δραστηριοποιούμαστε είναι συνήθως παλιά, ερειπωμένα και σε κακή κατάσταση: σοβάδες κρέμονται, υπάρχουν τρύπες στο έδαφος, καρφιά, ενώ πολλές φορές γίνονται στέκι τοξικομανών ή αστέγων που το τελευταίο πράγμα που θέλουν είναι να δεχτούν επισκέψεις! Δεν είναι μαγκιά το ghost hunting.. Απαιτεί χρόνο, χρήμα, εμπειρία και κυρίως προσοχή και επίγνωση του κινδύνου. Κατανοώ ότι σε ένα βαθμό έχει γίνει μόδα, ιδιαίτερα μετά τα βίντεο της Alpha Research Team και συγκεκριμένα το περίφημο βίντεο του Ξενία, αλλά δε μπορώ να πω ότι χαίρομαι όταν βλέπω νεαρούς κάθε ηλικίας να προσπαθούν με ένα φακό να το παίξουν ghost hunters.. Δε θέλει πολύ να γίνει το κακό.

Σε ευχαριστούμε πολύ για το χρόνο σου...Να έχεις ακόμα περισσότερα ghost hunting και πιο επιτυχημένα...αν και μεγαλύτερη επιτυχία δεν μπορεί να έχουν...

 Κι εγώ σας ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου δώσατε να εκθέσω τις απόψεις μου. Καλή συνέχεια. και καλές αναζητήσεις!

[box type="bio"] Ο Γιώργος Αδαμόπουλος γεννήθηκε στον Πειραιά και είναι απόφοιτος οικονομικών σπουδών. Από το 2007 μέχρι και σήμερα συνεργάζεται τακτικά με το περιοδικό Mystery, ενώ κατά καιρούς έχει αρθρογραφήσει και σε πολλά άλλα περιοδικά του χώρου του μεταφυσικού. Εκτός από την αρθρογραφία, έχει ασχοληθεί και με τη συγγραφή, με συμμετοχή στα βιβλία Τέταρτη Διάσταση και Ταξίδια στο Χρόνο (2008), Παράξενος Ταξιδιώτης (2009) και Ανεξήγητα Φαινόμενα (2009), τα οποία κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Αρχέτυπο. Το 2009 έγινε μέλος της Alpha Research Team μετά από πρόσκληση του Αλκιβιάδη Αϊβάζη, αναλαμβάνοντας την αρχισυνταξία και συμμετέχοντας ενεργά στις έρευνες της ομάδας.[/box]