Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2011

Wicca & Οι Μεγάλες Εορτές (Τα Σάμπατ)


H Wicca (Γουίκα) είναι μια φυσιολατρική θρησκεία βασισμένη σε απόψεις και τελετουργικά, τα οποία θεωρείται ότι έχουν τις ρίζες τους σε αρχαία έθιμα. Η Wicca ισχυρίζεται ότι συνδέεται άμεσα με την αρχαία Κέλτικη παράδοση, η οποία θεωρείται πιο κοντά στη φύση σε σχέση με τον Χριστιανισμό και άλλες σύγχρονες Δυτικές θρησκείες...
Ωστόσο, είναι ίσως πιο σωστό να δει κανείς τους οπαδούς της Wicca ως ανθρώπους που μοιράζονται την ίδια πίστη στη φύση και τα φυσικά φαινόμενα, παρά ως μέλη μιας θρησκείας. Διότι οι οπαδοί της Wicca δεν έχουν κανένα δόγμα στο οποίο να πρέπει να προσκολληθούν. Ούτε χτίζουν ναούς ή εκκλησίες για τη λατρεία. Εξασκούν τα τελετουργικά τους στην ύπαιθρο: σε πάρκα, κήπους, δάση, αυλές ή πλαγιές. Σύμφωνα με την ιστοσελίδα της Wicca:
"Wicca" είναι η ονομασία μιας σύγχρονης νέο-Παγανιστικής θρησκείας, η οποία διαδόθηκε ευρέως χάρη στις προσπάθειες ενός Βρετανού συνταξιούχου δημοσίου υπαλλήλου ονόματι Gerald Gardner (τέλη του 1940). Τις τελευταίες δεκαετίες, η Wicca έχει διαδοθεί εν μέρει λόγω της δημοτικότητάς της ανάμεσα στις φεμινίστριες και όσους αναζητούν μια θρησκεία πιο γήινη και με θετικότερη στάση προς τη γυναίκα. Όπως οι περισσότερες νέο-Παγανιστικές θρησκείες, η Wicca λατρεύει τη φύση ως ιερή αντλώντας μεγάλο μέρος της έμπνευσής της από τις μη-Χριστιανικές και προ-Χριστιανικές θρησκείες της Ευρώπης. Ο όρος «νέο-Παγανιστική» προέρχεται από τη Λατινική λέξη paganus, δηλαδή αυτός που ζει στην εξοχή, και πηγαίνει πίσω στην χρονική περίοδο πριν την εξάπλωση των σημερινών μονοθεϊστικών θρησκειών. Ως γενικός κανόνας ισχύει ότι οι περισσότεροι οπαδοί της Wicca είναι νέο-Παγανιστές, ενώ όλοι οι Παγανιστές δεν είναι οπαδοί της Wicca.

Οι οπαδοί της Wicca εκτελούν έναν αριθμό τελετουργικών που σχετίζονται με φυσικά φαινόμενα όπως οι 4 εποχές, τα ηλιοστάσια και οι ισημερίες. Τα σύμβολά τους βασίζονται στη σύνδεση της Φύσης με την ανθρώπινη ζωή. Για παράδειγμα, γιορτάζουν το καλοκαίρι με ένα έθιμο για τη γονιμότητα γνωστό ως Beltane. Αντί να προσεύχονται σε κάποιον αφύσικο θεό που είναι έξω από κάθε ανθρώπινο βίωμα, οι πιστοί της Wicca ασχολούνται περισσότερο με την αυτο-αφύπνισή τους και την αφύπνιση της σύνδεσής τους με τη φύση και τους θεούς της φύσης, αρσενικούς και θηλυκούς. Τα τελετουργικά τους φαίνεται πως είναι μεταφορές ψυχολογικών διαδικασιών. Τραγουδούν, χορεύουν, ψάλλουν. Καίνε κεριά και λιβάνι. Χρησιμοποιούν βότανα και φυλαχτά. Συχνά οι πιστοί της Wicca προτιμούν τα βότανα από τα παραδοσιακά φάρμακα. Στα ομαδικά τελετουργικά εκφράζουν τις επιθυμίες τους στην κοινότητα. Δεν κάνουν ξόρκια. Ζητάνε ευλογίες από το βορρά, το νότο, την ανατολή και τη δύση. Διαλογίζονται. Δεν μαγειρεύουν περίεργες δηλητηριώδεις σούπες μέσα σε καζάνια. Δεν πετάνε πάνω σε σκούπες. Δεν προσεύχονται για να πάθουν κακό οι εχθροί τους. Οι πιστοί της Wicca μπορούν να ονομαστούν πανθεϊστές διότι λατρεύουν τη φύση και τους θεούς/θεές της φύσης.

Ο όρος «Wicca» πιστεύεται ότι αποτελεί αρχαία εκδοχή της λέξης Witchcraft (Μαγεία) ή «Wise craft» (Τέχνη της Σοφίας) και ότι χρονολογείται από την εποχή των Αγγλοσαξώνων.


Η ρίζα της λέξης «wicca» προέρχεται από την παλαιότερη λέξη «wicce» που σήμαινε «σοφό». Η λέξη Wiccan ως ο πληθυντικός του witch (μάγισσα) χρησιμοποιείται στους 9ο & 12ο αιώνες.













Οι Μεγάλες Εορτές (Τα Σάμπατ)



Όπως κάθε θρησκεία, έτσι και το Wicca έχει τις δικές του μεγάλες ετήσιες εορτές. Το σύνολο αυτών των εορτών ονομάζεται «ο Τροχός του Έτους» όπου προσδιορίζει την φιλοσοφία ότι ο χρόνος είναι κυκλικός και όχι γραμμικός. Οι Γουικανοί εορτάζουν τον Κύκλο της Ζωής, τον Θάνατο και την Αναγέννηση, που εμφανίζεται στην Φύση αλλά και στον άνθρωπο.
 

Ιμπόλκ (αλλιώς: Κάντελμας ή Λούπερκους) – 2 Φεβρουαρίου

Ο Φεβρουάριος είναι ο μήνας που προμηνύει την Άνοιξη. Η εορτή συμβολίζει την γέννηση αλλά και την μύηση. Είναι η εποχή που η Θεά γαλουχεί τον Νεογέννητο Θεό.

Οστάρα (αλλιώς: Έσθερ) - Εαρινή Ισημερία, πρώτη μέρα της Άνοιξης

Η εορτή συμβολίζει την ανάπτυξη και την διδασκαλία. Είναι η εποχή που η Φύση γεμίζει βλαστάρια και μπουμπούκια και ο Νεαρός Θεός μεγαλώνει και δυναμώνει.Μπελτέϊν (αλλιώς: Ουαλμπούργκα ή Μπαλτίν) - Πρωτομαγιά

Η εορτή συμβολίζει την αγάπη και την γονιμότητα. Η Γη, η προσωποποίηση της Θεάς, είναι ώριμη, γόνιμη και ο Νεαρός Θεός τώρα ενηλικιώνεται και εκφράζει για πρώτη φορά τον έρωτά Του για Αυτήν.

Το Μπελτέϊν είναι ίσως η πιο αγαπημένη εορτή των Wicca και σίγουρα η πιο χαρμόσυνη. Εορτάζεται στην ύπαιθρο, με τραγούδια και χορούς για τον έρωτα, που κρατούν όλη μέρα, και λουλούδια μαζεύονται προς τιμήν του Θεού και της Θεάς, για να στολίσουν τα σπίτια, τα ιερά αλλά και τα ρούχα των πιστών.

Μεσοκαλόκαιρο– Θερινό Ηλιοστάσιο, η μεγαλύτερη μέρα του έτους

Η εορτή γίνεται προς τιμήν του Πατέρα που προσωποποιείται με τον Ήλιο. Τώρα βρίσκεται στο ζενίθ της δύναμής Του. Η Θεά τώρα προσφέρει απλόχερα τα δώρα Της και ξεκινά η εποχή του θερισμού. Εορτάζεται και πάλι στην ύπαιθρο, γύρω από φωτιές με χορούς και τραγούδια που εξυμνούν τα δώρα της Φύσης. Είναι επίσης η εορτή όπου γίνονται οι περισσότερες γαμήλιες τελετές.

Λάμας (αλλιώς: Λούγνασαντ) – 1 Αυγούστου
Η εορτή γίνεται για τον θερισμό και τιμά την Θεά ως Μητέρα και τον Θεό ως Πατέρα, και οι Δύο ως οι δότες της αφθονίας και της ευημερίας.

Μάμπον– Φθινοπωρινή Ισημερία

Εορτάζεται ο θερισμός της άμπελου και των μήλων, καθώς και η δημιουργία του κρασιού. Μια πολύ εύθυμη εορτή όπου -φυσικά- το κρασί ρέει άφθονο. Σε αυτήν την εορτή, οι Ελληνιστές Wicca τιμούν και τον Θεό Διόνυσο.

Σαμάϊν (αλλιώς: Σαμέϊν ή Μάρτινμας ή Χάλλοουμας ή Εορτή των Σκιών) – 31 Οκτωβρίου
Ξεκινά με την δύση του Ηλίου. Με την εορτή αυτή αποχαιρετάται ο Θεός, γνωρίζοντας όμως πως θα ξαναγεννηθεί από την Θεά και θα ολοκληρώσει τον Κύκλο της Ζωής. Ο εορτασμός δεν έχει τίποτα το πένθιμο, μα διαχέεται από σεβασμό και δέος. Τώρα, μαζί με τον Θεό, τιμούνται όλοι όσοι φύγανε πριν από εμάς και ταυτόχρονα είναι μια εορτή για να συνειδητοποιήσουμε τον Αιώνιο Κύκλο της Ζωής.

Γιούλε (αλλιώς: Γιουλετίντε ή Αρθάν) – Χειμερινό Ηλιοστάσιο η μεγαλύτερη νύχτα του έτους
Εορτάζεται η σύλληψη του Θεού και είναι ένα καλωσόρισμα σε Αυτόν. Η μεγαλύτερη νύχτα, δηλαδή το μεγαλύτερο σκοτάδι του έτους, συμβολίζει την μήτρα της Μητέρας μέσα στην οποία τώρα βρίσκεται ο Θεός. Είναι μια από τις σπουδαιότερες εορτές των Wicca, διότι με αυτήν ολοκληρώνεται ο Τροχός του Έτους και ο Κύκλος της Ζωής.


Wicca & Οι Μεγάλες Εορτές (Τα Σάμπατ)

H Wicca (Γουίκα) είναι μια φυσιολατρική θρησκεία βασισμένη σε απόψεις και τελετουργικά, τα οποία θεωρείται ότι έχουν τις ρίζες τους σε αρχαία έθιμα. Η Wicca ισχυρίζεται ότι συνδέεται άμεσα με την αρχαία Κέλτικη παράδοση, η οποία θεωρείται πιο κοντά στη φύση σε σχέση με τον Χριστιανισμό και άλλες σύγχρονες Δυτικές θρησκείες...
Ωστόσο, είναι ίσως πιο σωστό να δει κανείς τους οπαδούς της Wicca ως ανθρώπους που μοιράζονται την ίδια πίστη στη φύση και τα φυσικά φαινόμενα, παρά ως μέλη μιας θρησκείας. Διότι οι οπαδοί της Wicca δεν έχουν κανένα δόγμα στο οποίο να πρέπει να προσκολληθούν. Ούτε χτίζουν ναούς ή εκκλησίες για τη λατρεία. Εξασκούν τα τελετουργικά τους στην ύπαιθρο: σε πάρκα, κήπους, δάση, αυλές ή πλαγιές. Σύμφωνα με την ιστοσελίδα της Wicca: 
"Wicca" είναι η ονομασία μιας σύγχρονης νέο-Παγανιστικής θρησκείας, η οποία διαδόθηκε ευρέως χάρη στις προσπάθειες ενός Βρετανού συνταξιούχου δημοσίου υπαλλήλου ονόματι Gerald Gardner (τέλη του 1940). Τις τελευταίες δεκαετίες, η Wicca έχει διαδοθεί εν μέρει λόγω της δημοτικότητάς της ανάμεσα στις φεμινίστριες και όσους αναζητούν μια θρησκεία πιο γήινη και με θετικότερη στάση προς τη

Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου 2011

Συνέντευξη της Άννας Αποστολίδου

Κυρία Αποστολίδου καταρχάς ευχαριστούμε που μας παραχωρείται αυτή την συνέντευξη. Θα θέλαμε λοιπόν για αρχή να αναφέρετε λίγα λόγια για τη ζωή σας…
Εγώ σας ευχαριστώ για τη φιλοξενία!
Όσο για τη ζωή μου, η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω τι να σας πω… Συχνά έχω την εντύπωση ότι έχω ενσαρκωθεί περισσότερες από μία φορές σ’ αυτή τη ζωή…
Μάλλον θα πρέπει να περιοριστώ στον τομέα που ενδιαφέρει περισσότερο τους αναγνώστες σας. Πριν από μερικά χρόνια λοιπόν, το 2005, είχα μια εσωτερική εμπειρία που άλλαξε ριζικά τη ζωή μου.

Από τότε, αν και τα πρωινά μου είναι κλεισμένα γιατί εργάζομαι, άρχισα να αφιερώνω το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου μου σε ατομικές και ομαδικές συνεδρίες αγγελικής επικοινωνίας και εσωτερικής εργασίας...
Σιγά –σιγά, προστέθηκαν επίσης οι συντονισμοί Ρέικι και δύο μη κερδοσκοπικές εταιρείες, η μία από τις οποίες έχει στόχο την παροχή δωρεάν εκπαίδευσης στο Αβαλοκιτεσβάρα Ρέικι και η άλλη την ανάδειξη του φιλοσοφικού έργου του Άλιστερ Κρόουλι και τη διάσωση του Αβαείου του Θελήματος.

Δηλαδή, σας έλκει η έννοια του ανεξήγητου ή του μεταφυσικού; Σε αυτό σας ώθησε κάποια παράξενη εμπειρία που είχατε ή έχετε;
Μεταφυσικές ανησυχίες και εμπειρίες είχα από μικρή ηλικία. Αν και δεν ήταν τόσο ευχάριστες ώστε να ενθαρρύνουν την αναζήτησή μου, δημιούργησαν ισχυρά εντυπώματα που λειτούργησαν μακροπρόθεσμα.
Θυμάμαι πραγματικά ότι σε μια πρώιμη φάση της ζωής μου ένιωθα μια εξαιρετικά μεγάλη έλξη για κάθε τι ‘ανεξήγητο’ ή μεταφυσικό. Ήταν πολύ ενδιαφέρον να μαθαίνει κανείς για τις, θεωρητικά, απίθανες δυνατότητες του ανθρώπινου νου ή, ακόμα, να βεβαιώνεται ότι, πράγματα που θεωρούνται απλά παραμύθια, έχουν μια πολύ πραγματική βάση.
Μια μέρα όμως, συνειδητοποίησα ότι ξόδευα πολύ ενέργεια προς αυτή την κατεύθυνση και αποφάσισα να κοιτάξω βαθύτερα μέσα μου και να βρω τους λόγους αυτής της ανεξήγητης έλξης. Σιγά -σιγά έκανα μια σειρά από πολύ ενδιαφέρουσες διαπιστώσεις:
Κατ’ αρχήν κατέληξα στο συμπέρασμα ότι δεν μπορεί να υπάρχει κάτι πραγματικά ανεξήγητο. Πρόκειται για εκφράσεις της ενέργειας που, είτε δεν μπορούν να συλλάβουν τα αισθητήρια όργανά μας είτε, όταν τις συλλαμβάνουν, ο νους μας δεν μπορεί να κάνει τις απαραίτητες συνδέσεις αιτίας -αποτελέσματος. Αυτό όμως χαρακτηρίζει εμάς και τη δική μας περιορισμένη αντίληψη και όχι τα ίδια τα γεγονότα.
Η επόμενη διαπίστωση ήταν ότι, υποσυνείδητα, χρησιμοποιούσα το ενδιαφέρον μου για το ‘ανεξήγητο’ σαν μια αφορμή για να αποφύγω να κοιτάξω μέσα μου, στο δικό μου ‘ανεξήγητο’ και να λύσω κάποια δικά μου θέματα.
Επιπλέον, ένιωθα ότι αυτά τα ‘υπερφυσικά’ γεγονότα εκεί έξω υπήρχαν όχι μόνο για να τα ατενίζω με δέος και να θαυμάζω όσους έχουν αναπτύξει κάποιες υπερφυσικές ικανότητες μεταθέτοντας το βάρος της παρατήρησής μου από το ‘εγώ’ στο ‘αυτοί’, αλλά μάλλον για να καθρεφτίσουν τις δυνατότητες που κρύβονται μέσα μου, ώστε να αποφασίσω τι θέλω να κάνω εγώ γι’ αυτό το θέμα.
Πολύ σύντομα επιδόθηκα σε μερικές ευκαιριακές και άτσαλες προσπάθειες για να επιτύχω κάποια φαινόμενα. Όχι μόνο δεν είχα αποτέλεσμα, αλλά σύντομα ένιωσα ότι όλο αυτό ήταν πολύ επιφανειακό.
Οι παλιές δυσάρεστες μεταφυσικές εμπειρίες, συνέχιζαν να μου θυμίζουν τα λόγια του Αποστόλου Παύλου που έλεγε «Αν τις γλώσσες των ανθρώπων λαλώ και των αγγέλων, αλλά αγάπη δεν έχω, έχω γίνει χαλκός που ηχεί ή κύμβαλο που αλαλάζει. Και αν έχω προφητεία και ξέρω τα μυστήρια όλα και όλη τη γνώση, και αν έχω όλη την πίστη, ώστε όρη να μετακινώ, αλλά αγάπη δεν έχω, τίποτα δεν είμαι».
Με κάποιο τρόπο, οδηγήθηκα στην πεποίθηση πως δική μου δουλειά ήταν να εργαστώ με τον εαυτό μου σε επίπεδο ηθικής και προθέσεων -σύμφωνα με αυτό που καταλάβαινα ότι είναι κατάλληλο κάθε φορά- ώστε να έχω επίγνωση των βαθύτερων εσωτερικών μου κινήτρων, και να εμπιστευτώ για τα υπόλοιπα το Πνεύμα /τον Θεό ή όπως αλλιώς μπορεί να αποκαλέσει κανείς τη Δημιουργό Αρχή του Σύμπαντος.
Φυσικά, οι συνειδητοποιήσεις που περιγράφω μου πήραν αρκετά χρόνια και η δουλειά που ξεκίνησε τότε διαρκεί ακόμα. Ίσως όμως δεν είναι τυχαίο ότι πριν από μερικά χρόνια ξεκίνησα το channeling.

Τώρα θέλω να σας ρωτήσω τι σας ώθησε να πιστέψετε στη θρησκεία του Θελήματος; Πριν πιστεύατε σε κάποια άλλη; Και πως αλλάξατε γνώμη;
Και όμως! Αν και μου αρέσει η φιλοσοφία του Θελήματος, δεν θεωρώ τον εαυτό μου Θελημίτη –τουλάχιστον όχι με τη στενή έννοια του όρου.
Μεγάλωσα σε μια τυπική (αλλά όχι αυστηρή) ορθόδοξη χριστιανική οικογένεια –στην περίπτωσή μου αυτό περιελάμβανε παρακολούθηση της θείας λειτουργίας κάθε Κυριακή πρωί στα πρώτα χρόνια της ζωής μου, αλλά και γενικότερα τη συμμετοχή σε όλα τα απαραίτητα μυστήρια και τα σχετικά χριστιανικά έθιμα –πράγματα όμως από τα οποία έχω πολύ όμορφες αναμνήσεις.
Αργότερα, στην γενικότερη προσπάθειά μου να αναγνωρίσω και να αλλάξω κάποιες περιοριστικές αντιλήψεις, συνειδητοποίησα ότι οι τρόποι του Χριστιανισμού είχαν ριζώσει πολύ βαθιά μέσα μου (όπως, φαντάζομαι, ριζώνουν οι πεποιθήσεις κάθε θρησκείας στο υποσυνείδητο των πιστών της). Μου πήρε αρκετό χρόνο και προσπάθεια για να απαλλαγώ από τα αισθήματα ενοχής και τον φόβο της αμαρτίας και της απόρριψης, που φαίνονται να συνοδεύουν τόσο συχνά αυτή η διδασκαλία.
Από την άλλη, πιστεύω ότι δεν βρέθηκα τυχαία σε αυτό το περιβάλλον και, ειλικρινά, νιώθω ευγνωμοσύνη για τη βοήθεια και τις επιγνώσεις που πήρα στο μονοπάτι της προσωπικής μου εξέλιξης από τα χριστιανικά σύμβολα και ιδεώδη. Όπως και στην περίπτωση του ‘ανεξήγητου’, θεωρώ ότι βρέθηκαν εκεί για να ενεργοποιήσουν μέσα μου μια σειρά δράσεων και αντιδράσεων με σκοπό την προσωπική μου εξέλιξη και όχι για να αποτελέσουν αντικείμενο θαυμασμού και λατρείας αυτά καθαυτά.
Πριν από λίγα χρόνια λοιπόν, πέρασα στη «Θρησκεία του Εαυτού». Εδώ η ‘θρησκεία’ ορίζεται ως ‘αναζήτηση του Εαυτού’ και το βασικό δόγμα της είναι η τιμή και αποδοχή όλων των δογμάτων, δηλαδή η αναγνώριση του πυρήνα της αλήθειας σε κάθε προσπάθεια της ανθρώπινης διάνοιας να συλλάβει, να κατανοήσει και να περιγράψει το σύνολο της ύπαρξής της.
Η θρησκεία αυτή δεν στηρίζεται σε κάποια οργανωμένη δομή και ιεραρχία, αλλά κάθε άτομο εργάζεται εσωτερικά με σκοπό την ένωση όλων των όψεων του Εαυτού. Προβλέπονται ωστόσο μικρές ομάδες, κάποιες «σπείρες διαλογισμού» στις οποίες η κοινή δράση αποφασίζεται κατόπιν διαλογισμού και κοινής συναίνεσης. Είναι μια νέα θρησκεία και αυτή τη στιγμή αριθμεί μόνο λίγες δεκάδες μέλη.
Καταλαβαίνω ότι ακούγοντας τα παραπάνω, γεννιέται η απορία πώς αποφάσισα να υποστηρίξω και να αναδείξω την ιδεολογία του Θελήματος, τη στιγμή που ακολουθώ έναν άλλο προσωπικό δρόμο. Αν προσέξετε όμως τη διατύπωση του δόγματος της Θρησκείας του Εαυτού, θα αντιληφθείτε ότι έχω κάθε λόγο να τιμώ και να αποδέχομαι την αλήθεια που υπάρχει σε κάθε δόγμα και ιδεολογία.
Τώρα, ο λόγος που δίνω ιδιαίτερη έμφαση στο Θέλημα είναι ότι έχω την εσωτερική καθοδήγηση να το κάνω, αλλά και γιατί στην πορεία συνειδητοποίησα ότι εδώ κρύβεται ένας απίστευτος πνευματικός θησαυρός.

Ποια η γνώμη σας για τον Χριστιανικό Θεό;
Κάποτε, σε μια μακρινή χώρα, ήταν ένας βασιλιάς. Στο βασίλειό του επικρατούσε ειρήνη και τίποτα δεν διατάρασσε τη ζωή των υπηκόων του. Το περίεργο όμως σ’ αυτό το βασίλειο ήταν ότι… δεν υπήρχαν καθρέφτες, κι έτσι οι κάτοικοί του δεν ήξεραν πώς μοιάζουν. Μια μέρα λοιπόν, ο βασιλιάς της ιστορίας μας κάλεσε τους καλύτερους τεχνίτες του βασιλείου του και τους ζήτησε να του φτιάξουν ‘κάτι’ για να δει τον εαυτό του. Μετά από λίγο καιρό οι τεχνίτες του παρουσίασαν ένα παράδοξο είδος καθρέφτη. «Υψηλότατε, του εξήγησαν, στο βασίλειό μας τίποτα δεν μπορεί δείξει κάτι που δεν είναι πραγματικά. Για να δείτε σε κάτι άλλο την εικόνα σας, θα πρέπει να είναι ένα με σας» και τράβηξαν το πέπλο, αποκαλύπτοντας εμπρός του τον μαγικό καθρέφτη. Ο βασιλιάς πλησίασε και κοίταξε.Ήταν η πρώτη φορά που έβλεπε τη μορφή του και στο πρόσωπό του έλαμψε ένα χαμόγελο ικανοποίησης. Αμέσως, είδε την εικόνα του να εντυπώνεται ανεξίτηλα πάνω στη γυαλιστερή επιφάνεια με κάθε λεπτομέρεια. Για πρώτη φορά στην ιστορία, ο Βασιλιάς τους είδε τον εαυτό του όπως ήταν και ο άμορφος καθρέφτης, για πρώτη φορά κι αυτός, ένιωσε πώς είναι να γίνεσαι κάτι, να αποκτάς μια μορφή. Το θέαμα ήταν υπέροχο∙ ο βασιλιάς χαρούμενος κάλεσε όλους τους υπηκόους σε μια μεγάλη γιορτή και άρχισε πρώτος τον χορό. Όμως, μπερδεύτηκε τόσο πολύ βλέποντας την εικόνα του να χορεύει και να εκφράζεται όπως αυτός… μια απρόσεκτη κίνηση ήταν αρκετή για να κάνει τον όμορφο καθρέφτη να γίνει θρύψαλα.Κι όπως η μορφή του βασιλιά είχε εντυπωθεί οριστικά πάνω στον καθρέφτη, το πάτωμα γέμισε από άπειρα μικρά κάτοπτρα που είχαν φυλάξει πάνω τους με αγάπη ένα κομματάκι της εικόνας του. Οι τεχνίτες καθησύχασαν τον Βασιλιά «Μεγαλειότατε, δεν υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας, είπαν. Ο καθρέφτης μας έχει μνήμη. Κάθε κομματάκι θυμάται τη μεγάλη εικόνα και οι χημική τους έλξη είναι ισχυρή. Σύντομα θα ενωθούν και πάλι στη σωστή σειρά και θα δείτε τη μορφή σας σε όλη της τη λαμπρότητα».

Από τότε, τα κομματάκια του καθρέφτη δείχνουν μοναχά το μέρος της εικόνας που είχε εντυπωθεί πάνω τους και κάποτε μπερδεύονται, νομίζοντας ότι αυτή η εικόνα είναι ο αληθινός βασιλιάς, αλλά η έλξη μεταξύ τους είναι τόσο δυνατή και η μνήμη του Βασιλιά τόσο βαθιά χαραγμένη στην καρδιά τους, που κάθε τόσο, όλο περισσότερα βρίσκουν τον δρόμο της επιστροφής στη μεγάλη εικόνα.

Μπορείτε να μας εξηγήσετε τι είναι το Θέλημα;
Νομίζω ότι θα μπορούσα να διατυπώσω με σύντομο τρόπο τον ορισμό του Θελήματος ως εξής: είναι ένα θρησκευτικό /φιλοσοφικό σύστημα που παίρνει την ονομασία του από την Ελληνική λέξη «Θέλημα». Το Θέλημα αποβλέπει στη σύνδεση του ανθρώπου με τον Αληθινό του Εαυτό και, μέσα από αυτή τη σύνδεση, στη συνειδητοποίηση και εκπλήρωση του Αληθινού του Θελήματος.
Ο νόμος του Θελήματος συνοψίζεται τέλεια στις παρακάτω φράσεις:
«Κάνε αυτό που θέλεις, θα είναι το σύνολο του Νόμου» και
«Αγάπη είναι ο νόμος, αγάπη υπό το θέλημα».
Έχω ήδη ακούσει αντιρρήσεις του τύπου «μα, τι θα πει αυτό; μπορεί κανείς να κάνει ό,τι του κατέβει;» ή «δεν είναι σωστό να βάζει την αγάπη κάτω από το θέλημά του!»
Πιστεύω όμως ότι αυτοί που εκφράζουν παρόμοιες ανησυχίες θα άλλαζαν γνώμη αν έδιναν στον εαυτό τους την ευκαιρία για μια πιο αποστασιοποιημένη, σφαιρική και ενδελεχή μελέτη του θέματος.
Το Θέλημα αναγνωρίζει ότι κάθε άτομο είναι μια θεϊκή προβολή του Όλου και φέρει μέσα του έναν πυρήνα ζωής και θέλησης που είναι η έκφραση της βαθύτερης και αληθινής του θεϊκής υπόστασης. Για να μπορέσει ο άνθρωπος να ζήσει μια ζωή γεμάτη αρμονία, πληρότητα και χαρά, θα πρέπει απλά να προσπαθήσει να υλοποιήσει το Θέλημα αυτού του Αληθινού του Εαυτού.
Κατά την γνώμη μου, οι πιο πρόσφατες έννοιες του Ανώτερου /Θεϊκού Εαυτού, της εκδήλωσης της «Εγώ Ειμί Παρουσίας» και της υλοποίησης του πραγματικού δυναμικού του ανθρώπου, που αποτελούν πυρήνα κάποιων μεταγενέστερων ρευμάτων σκέψης, είναι μια ‘ελεύθερη διασκευή’ των θέσεων του Θελήματος (και ίσως μερικών ακόμα εσωτερικών κινημάτων) που διατυπώθηκαν στις αρχές του προηγούμενου αιώνα.

Πολλοί λένε πως ο Άλιστερ Κρόουλι και κατά επέκταση το Θέλημα σχετίζονται με τον Σατανισμό. Θεωρείτε πως ισχύει κάτι τέτοιο;
Ο Άλιστερ Κρόουλι ΔΕΝ ήταν σατανιστής και το Θέλημα ΔΕΝ έχει σχέση με τον σατανισμό! Δεν ξέρω αν μπορώ να το τονίσω περισσότερο αυτό…
Είναι γεγονός βέβαια ότι του Κρόουλι του άρεσε να σοκάρει - ιδιαίτερα όσους ήταν επιρρεπείς στο να σοκάρονται-, κι αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να δημιουργεί συχνά εσφαλμένες εντυπώσεις.
Είναι γεγονός ακόμα ότι δεν απέφυγε τη χρήση κάποιων συμβολικών εννοιών όπως αυτή του ‘Σατανά’, των δαιμόνων, κ.λπ.
Έχω την εντύπωση ότι ένα μεγάλο μέρος αυτής της παρανόησης οφείλεται στο ότι οι συχνά οι άνθρωποι φοβούνται να σκεφτούν για τον εαυτό τους και βρίσκουν ευκολότερο να στηρίζονται στις γνώμες των άλλων.
Αν αποφασίσει κανείς να μελετήσει λίγο παραπάνω και να δει τα πράγματα χωρίς προκατάληψη, θα διαπιστώσει ότι ο Κρόουλι τα έβλεπε όλα αυτά πολύ διαφορετικά. Ουσιαστικά, πίστευε ότι δεν υφίστανται σαν πραγματικές οντότητες, αλλά ήταν απλά σύμβολα των καταστάσεων της ανθρώπινης συνείδησης.
Δυστυχώς, οι άνθρωποι βλέπουν συχνά αυτό που θέλουν να δουν. Αν διαβάσετε την εισαγωγή που έγραψε στην Αγγλική μετάφραση της Γοητείας, θα καταλάβετε το εύρος της σκέψης του και την πραγματική του πρόθεση, που ήταν η επιστημονική μελέτη της ανθρώπινης συνειδητότητας.
Αυτή η πρόθεση συνοψίζεται άριστα στο μότο “The Method of Science, the Aim of Religion” (Η Μέθοδος της Επιστήμης, ο Στόχος της Θρησκείας). Με άλλα λόγια, έλεγε ότι θα πρέπει κανείς να εξετάζει με κριτικό βλέμμα τις θρησκευτικές εμπειρίες και να πειραματίζεται αναλόγως, προκειμένου να φτάσει στη βαθύτερη σημασία τους, είτε από την άποψη του μυστικισμού είτε της φυσιολογίας.

Ποια η γνώμη σας για τον Σατανισμό γενικότερα;
Χα! Κάποιον τον ρώτησαν «τι προτιμάς, τον ανήφορο ή τον κατήφορο;» και απάντησε «γιατί βρε παιδιά, χάθηκε το ίσιωμα;»
Μια φίλη συγγραφέας πάλι, ανοιχτό μυαλό, που ωστόσο δεν την ενδιαφέρει ο αποκρυφισμός, έδωσε την εξής εύστροφη απάντηση σε μια παρόμοια ερώτηση:
«αν τον ταυτίζετε με τον τσαρλατανισμό και την τρομοκρατία, είναι ολόιδιος με τον θρησκευτικό δογματισμό και τη θρησκοληψία, οπότε δεν βλέπω διαφορά. Αν αποκαθαρθεί απ’ όλα αυτά, παραπέμπει σε ένα φιλοσοφικό σύστημα, εκείνο της συμπληρωματικότητας των εννοιών.»
Πραγματικά, δεν είμαι σίγουρη ότι θα μπορούσα να δώσω μια πιο σύντομη και περιεκτική απάντηση από αυτή.
Επιτρέψτε μου όμως να προσθέσω κάτι. Αυτοί που με γνωρίζουν, ξέρουν πολύ καλά ότι επέλεξα να εργάζομαι κάτω από τους Νόμους της Αβλάβειας και της Σύνθεσης. Πώς όμως να δώσεις σε κάποιον να καταλάβει ότι η Σύνθεση, είναι παν-περιεκτική (και, άρα, αγκαλιάζει και το φως και το σκοτάδι), χωρίς να ξεσηκώσεις μέσα του έναν κουρνιαχτό θυμαπάτης;
Και πάλι, ο καθένας βλέπει αυτό που θέλει να δει -και πρέπει να τιμάται γι’ αυτό…
Θέλετε να καταργήσετε τον αντίθετο πόλο; Η πολικότητα είναι μια έννοια συνδεδεμένη με τον γραμμικό τρόπο αντίληψης του τρισδιάστατου πεδίου. Πάρτε λοιπόν ένα ραβδί και κόψτε το όσες φορές θέλετε. Θα διαπιστώσετε ότι δεν μπορείτε να ξεφορτωθείτε το άλλο άκρο.
Μόνο στην απόλυτα ομοιογενή σφαίρα δεν μπορεί να φανταστεί κανείς την ύπαρξη πόλων˙ όμως, και η ελάχιστη συγκέντρωση ενέργειας, υποδηλώνει τη δημιουργία τους.
Από τεχνικής άποψης, δεν μπορεί να παραχθεί έργο χωρίς τη δράση δύο αντίθετων δυνάμεων. Τι είναι ο σατανάς; Τι είναι ο αντίχριστος; Ο αντίχειρας είναι.

Πρόσφατα είδαμε πως ξεκινήσατε μια εκστρατεία για την σωτηρία του Αβαείου του Θελήματος που ίδρυσε ο Κρόουλι στη Κεφαλού της Σικελίας. Τι είναι αυτό που κάνει τόσο ξεχωριστό αυτό το κτήριο; Και πόσο πετυχημένη αποδεικνύετε η προσπάθεια σας;
Το ‘Αβαείο το Θελήματος’, ένα μικρό άσπρο σπίτι στην Κεφαλού της Σικελίας, αποτέλεσε την βάση ενός πρωτότυπου κοινωνικού πειράματος. Ο Άλιστερ Κρόουλι επέλεξε αυτό το μέρος για να πειραματιστεί μαζί με τη Λία Χίρσιγκ και μερικούς ακόμα θελημίτες στην εφαρμογή της φιλοσοφίας του Θελήματος στα πλαίσια μιας μικρής κοινότητας.
Θα μπορούσε να πει κανείς ότι αυτό το σπίτι είναι το σημαντικότερο μνημείο του Θελήματος μετά το Μπολέσκιν στη Σκωτία, ένα σπίτι που έπαιξε επίσης σημαντικό ρόλο στο έργο του Κρόουλι. Το Μπολέσκιν φαίνεται να είναι σε καλή κατάσταση και, αν δεν απατώμαι, βρίσκεται στην κατοχή κάποιου ιδιώτη. το Αβαείο του Θελήματος όμως κυριολεκτικά καταρρέει, ενώ οι ιδιοκτήτες του πιστεύοντας ότι βρήκαν την κότα με τα χρυσά αυγά, ζητά ένα υπέρογκο ποσό για την πώλησή του.
Πραγματικά πριν από ένα χρόνο περίπου ξεκίνησα μια εκστρατεία για τη διάσωση του Αβαείου και τη μετατροπή του σε μουσείο.
Δυστυχώς, αν και κάποιοι μεμονωμένοι θελημίτες έδειξαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον και προθυμία να συμβάλουν οικονομικά, δεν υπήρξε κανένα ενδιαφέρον από πλευράς κάποιων αντιπροσωπευτικών οργάνων. Αντίθετα, σύντομα άρχισαν να φτάνουν έμμεσα στ’ αυτιά μου και κάποιες αντιρρήσεις.
Παρόλα αυτά, βρέθηκαν μερικά άτομα ακόμα και δημιουργήσαμε μια μη κερδοσκοπική εταιρεία, ώστε να κινηθούμε πιο οργανωμένα. Τα πράγματα δεν είναι εύκολα αλλά, όπως επιμένω να λέω, όσο το Αβαείο στέκεται εκεί, έχουμε κάθε λόγο να συνεχίζουμε τις προσπάθειες διάσωσής του.
Άλλωστε, η ‘Ιθάκη’ δε μας γελάει ποτέ…
Φυσικά, αν θέλω να είμαι δίκαιη, θα πρέπει να πω ότι καταλαβαίνω και την άποψη αυτών που εκφράζουν κάποιες επιφυλάξεις.
Το πείραμα του Αβαείου για διάφορους λόγους δεν πήγε καλά και υπάρχουν ορισμένες αναφορές που υποδηλώνουν μια παρεκκλίνουσα συμπεριφορά από μέρους του Κρόουλι. Το να δοθεί έμφαση σε αυτή την περίοδο της ζωής του λοιπόν, μπορεί να δημιουργήσει λανθασμένες εντυπώσεις ως προς τις προθέσεις και το έργο των σημερινών Θελημιτών –οι οποίοι, οφείλω να ομολογήσω, φαίνεται να κάνουν μια πολύ σοβαρή και υπεύθυνη δουλειά πάνω στη φιλοσοφία του Θελήματος.
Είναι ήδη δύσκολο για τον πολύ κόσμο να συλλάβει τις πραγματικές διαστάσεις του έργου του Κρόουλι και συχνά βλέπουμε να παρερμηνεύεται –συνήθως από απερισκεψία αλλά κάποτε επίσης εκ προθέσεως- ο βασικός νόμος του Θελήματος, το «Κάνε αυτό που θέλεις θα είναι το σύνολο το νόμου». Φαίνεται λοιπόν ανησυχούν για το τι επιπλοκές θα είχε η εστίαση της προσοχής στο Αβαείο.
Ναι, μπορώ να τα κατανοήσω όλα αυτά, αλλά δεν τα συμμερίζομαι. Κι αυτό γιατί δεν ζητάμε παρά να αναστηλωθεί το σπίτι, να διασωθούν οι λίγες τοιχογραφίες που έχουν απομείνει, και να μετατραπεί σε μουσείο. Αυτό θα δημιουργούσε ευκαιρίες όχι μόνο για την ανάδειξη της πραγματικής αξίας του Θελήματος, αλλά και για την ανάπτυξη δράσεων προς όφελος της τοπικής κοινωνίας. Για παράδειγμα, μπορώ πολύ άνετα να φανταστώ να φιλοξενείται στο χώρο αυτό ένα γραφείο συμβουλευτικής για κακοποιημένες γυναίκες ή ψυχολογικής υποστήριξης σε οικογένειες που έχουν μέλη εθισμένα στα ναρκωτικά. Τι θα μπορούσε να είναι καλύτερο από αυτό τόσο σε ενεργειακό όσο και σε πρακτικό επίπεδο;
Και, τέλος, ωραία, είναι γνωστό ότι πολλά σημεία της προσωπικότητας του Κρόουλι δεν αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση. Μα γιατί θα έπρεπε να είναι; Απ’ όσο ξέρω, ο ίδιος ποτέ έθεσε ποτέ τον εαυτό του ως παράδειγμα προς μίμηση. Αντίθετα, έθεσε τον εαυτό του ως παράδειγμα προς μελέτη, και παρακινούσε τους ανθρώπους να είναι ο εαυτός τους.
Ίσως είναι καλύτερα να σταματήσω εδώ λέγοντας: «ο αναμάρτητος, πρώτος τον λίθο βαλέτω».

Τι είναι το Αβαλοκιτεσβάρα Ρέικι; Και πως ασχοληθήκατε με αυτό;
Ρέικι είναι απλά η παγκόσμια ενέργεια ζωής της οποίας γινόμαστε αγωγοί, με σκοπό να φέρουμε ενότητα και ολοκλήρωση στον εαυτό μας και τους άλλους.
"Rei": στα ιαπωνικά σημαίνει πνεύμα και κατ’ επέκταση παγκόσμια ενέργεια, φως της αγνής κοσμικής συνειδητότητας
“ki” στα ιαπωνικά σημαίνει αέρας, ατμός και ερμηνεύεται Ζωτική Ενέργεια, εννοώντας την ατομική ενέργεια που μας δίνει ζωή. Είναι αυτό που ρέει και κυλάει και κρατάει το Σύμπαν σε συνοχή – Γιατί όταν τα πράγματα ρέουν, υπάρχει κίνηση. Το ki είναι κίνηση. Είναι επίσης το κινέζικο qi ή chi που δηλώνει τη δύναμη της ζωής.
Η μέθοδος του Ρέικι περιλαμβάνει τη χρήση ορισμένων μυστικών συμβόλων και μεταδίδεται από δάσκαλο σε μαθητή μέσω μιας σειράς συντονισμών /μυήσεων. Η θεραπευτική ενέργεια του Ρέικι δόθηκε από τα εσωτερικά πεδία στον δάσκαλο Mikao Usui το 1922, στο τέλος μιας διαλογιστικής περιόδου 21 ημερών, στο βουνό Κουράμα. Από τότε το Ουσούι Ρέικι εξαπλώθηκε σε όλη την υδρόγειο. Σύντομα κάποιοι δάσκαλοι του Ουσούι Ρέικι άρχισαν να δημιουργούν νέους κλάδους, όπως το Καρούνα Ρέικι, το Αγγελικό Ρέικι, το Σαμπάλα Ρέικι, κ.ά. Κάθε ένας από αυτούς τους νέους κλάδους δίνει άλλα σύμβολα, αλλά πρόκειται πάντοτε για την ίδια ενέργεια της ζωής.
Τι είναι όμως το Αβαλοκιτεσβάρα Ρέικι.
Η λέξη Αβαλοκιτεσβάρα είναι σανσκριτική. Σημαίνει «Ο Κύριος που κοιτά προς τα κάτω (με συμπόνια)» και αναφέρεται σε έναν Μποντισάτβα, δηλαδή ένα φωτισμένο ον, που ενσαρκώνει το Έλεος όλων των Βουδών (φωτισμένων).
Στο Αβαλοκιτεσβάρα δεν διοχετεύουμε το Ρέικι μέσω προκαθορισμένων συμβόλων, όπως στις γίνεται στις άλλες μεθόδους. Απλά, ευθυγραμμιζόμαστε με τον ανώτερο εαυτό μας και μένουμε ανοιχτοί ώστε να δεχτούμε τα σύμβολα που μας δίνονται την ώρα της συνεδρίας. Στη συνέχεια τα εντυπώνουμε με τα χέρια μας στην αύρα και το σώμα του δέκτη. Ως σύμβολο είναι δυνατό να χρησιμοποιηθεί κάθε τι που υπάρχει (άλλωστε, τα πάντα είναι σύμβολα, ούτως ή άλλως).
Θα πρέπει όμως να πω το εξής: ο συντονισμός/ μύηση αυτής της ενέργειας, μου δόθηκε από τα εσωτερικά πεδία τον Μάρτιο του 2008, σε μια εποχή που δεν ήξερα τίποτα για το Ρέικι πέρα από το ότι είναι μια από τις πολλές εναλλακτικές θεραπευτικές μεθόδους – και μάλιστα τη θεωρούσα και κάπως παρωχημένη.
Ο λόγος: μερικούς μήνες πριν ο Bob Zwahlen, ένας ηλικιωμένος φίλος που έκανε την επιμέλεια της αγγλικής μετάφρασης των channeling που ανέβαζα στην ιστοσελίδα μου, μου είπε ότι έπασχε από καρκίνο του οισοφάγου. Η ερώτησή του ήταν: «Τι έχουν να μου πουν ο Ηλίας και ο Κρύων? Τι θα κάνουν για να με θεραπεύσουν;».
Η μόνη απάντηση που πήρα από τον οδηγό μου είναι ότι θα πρέπει να τον υποστηρίξω ψυχολογικά - έπρεπε να φύγει. Αυτό όμως με θύμωσε αφάνταστα. Ήταν τραγικό να ζητά τη βοήθειά μου και να μην μπορώ να κάνω τίποτα. Ένιωθα ότι τον κορόιδεψα και τον απογοήτευσα. Θύμωσα με τον εαυτό μου, με τους οδηγούς μου, με τους αγγέλους, με το σύμπαν ολόκληρο. Απαίτησα να μου δοθεί η ικανότητα να θεραπεύω –‘τι να το κάνω το channeling, έλεγα, ωραία λόγια και θεωρίες και στην πράξη τίποτα!’ Μετά από αυτό χρειάστηκε να κάνω αρκετή δουλειά για να ισορροπήσω και πάλι.
Υποθέτω λοιπόν ότι η ενέργεια που μου δόθηκε στη συνέχεια, ήταν η απάντηση του σύμπαντος στο αίτημά μου (και έπρεπε να είμαι και πάλι ήρεμη και ανοιχτή για να τη λάβω). Βέβαια, εκείνη την ώρα δεν κατάλαβα περί τίνος επρόκειτο ακριβώς. Δυο - τρεις μέρες αργότερα ο οδηγός μου το αποκάλεσε «Αγγελικό Ρέικι/Μασάζ» (επειδή η ενέργεια κάνει ένα είδος μασάζ στα όργανα και την αύρα του σώματος, όπως μου εξήγησε). Τότε μου έδωσε και μερικές ακόμα οδηγίες για το πώς μπορώ να το χρησιμοποιήσω. Ανάμεσα σε αυτές ήταν ότι το αντάλλαγμα για κάθε συνεδρία Ρέικι θα είναι μια ευχή για όσους έχουν ανάγκη…
Δεν πρόλαβα να κάνω κάτι για τον Bob. Έφυγε, όπως ήταν το σενάριο της ψυχής του να κάνει, αλλά του είμαι ευγνώμων για τον ρόλο που έπαιξε. Ας είναι ευλογημένος.
Από τότε, άρχισα να κάνω συνεδρίες Αγγελικού Ρέικι/Μασάζ και μετά από ένα χρόνο περίπου οργανώθηκε ο πρώτος εκπαιδευτικός κύκλος. Όταν ολοκληρώθηκε η εκπαίδευση τον Ιούνιο του 2009, μαζί με μερικούς αποφοίτους της μεθόδου ιδρύσαμε την μη κερδοσκοπική εταιρεία ‘Αβαλοκιτεσβάρα Ρέικι’ που έχει ως στόχο την παροχή δωρεάν εκπαίδευσης στη μέθοδο, τη διερεύνηση των εφαρμογών της, κ.λπ.
Δεν ήθελα να χρησιμοποιήσω την αρχική ονομασία «Αγγελικό Ρέικι/Μασάζ» για την Εταιρεία, γιατί θεώρησα ότι το συνθετικό μασάζ ήταν πιθανό να δημιουργήσει λάθος εντυπώσεις. Ζήτησα λοιπόν απ’ τους αγγέλους ένα εναλλακτικό όνομα λοιπόν και δόθηκε το ‘Αβαλοκιτεσβάρα’.
Μια μέρα μετά από αρκετό καιρό, με επισκέφτηκε μια φίλη που είναι και δασκάλα του Ουσούι Ρέικι, λέγοντάς μου ότι είχε την καθοδήγηση να με μυήσει στο Ουσούι Ρέικι. Συζητώντας το, σκεφτήκαμε ότι θα ήταν καλό αυτό γιατί, με κάποιο τρόπο, θα βοηθούσε την ενέργεια του Αβαλοκιτεσβάρα Ρέικι να ‘κουμπώσει’ με το γονικό της ρεύμα. Έτσι τώρα έχω και τον βαθμό του δασκάλου του Ουσούι Ρέικι.
Για άλλη μια φορά, θα ήθελα να τονίσω ότι η Ενέργεια της Ζωής είναι Μία κι εμείς απλά την αντιλαμβανόμαστε και την ονοματίζουμε και τη χρησιμοποιούμε με διαφορετικούς τρόπους, ανάλογα με τα δικά μας σημεία αναφοράς – και νομίζω ότι αυτή η ποικιλία εκφράσεων είναι υπέροχη!

Έχετε κάποια ιδιαίτερη προτίμηση όσον αφορά τα ανεξήγητα φαινόμενα;
Με ενδιαφέρουν ιδιαίτερα τα παράδοξα που διατυπώνει η επιστήμη. Για παράδειγμα, κάποτε είχα παρακολουθήσει μια εξαιρετική διάλεξη του Αστροφυσικού Μάνου Δανέζη. Ένα από τα πράγματα που συγκράτησα ήταν η κατάληξη ενός μαθηματικού συλλογισμού του στη δήλωση «τελικά, είμαστε ένα καμπυλωμένο τίποτα».
Θα έλεγα ότι η ίδια η φιλοσοφία των Μαθηματικών μπορεί να συνοδεύσει τον ανθρώπινο νου σε εξαιρετικές υπερβάσεις και να μας βοηθήσει να καταλάβουμε την πραγματική φύση του.Ίσως αξίζει να σημειώσω εδώ ότι ο Άλιστερ Κρόουλι έχει κάνει πολύ ενδιαφέροντα σχόλια πάνω στη φύση και τις σχέσεις των αριθμών.

Πιστεύετε στη Μαγεία; Έχετε ασχοληθεί με κάποιο είδος;
Μου αρέσει ιδιαίτερα ο ορισμός που δίνει ο Κρόουλι στη Μαγεία, δηλαδή ότι Μαγεία είναι η επιστήμη και η τέχνη του να προκαλεί κανείς αλλαγή σύμφωνα με τη Θέληση. (Σημειώστε εδώ ότι χρησιμοποιεί κεφαλαίο αρχικό για να υποδηλώσει τη Θέληση του αληθινού Εαυτού, σε αντιδιαστολή με την επιθυμία που υποκινείται από το επίπεδο της προσωπικότητας.)
Στόχος των μαγικών τυπικών του Κρόουλι και πολλών άλλων ήταν και είναι «η Γνώση και Συνομιλία με τον Άγιο Φύλακα Άγγελο».
Εγώ θα διατύπωνα αυτόν τον στόχο λίγο διαφορετικά, αν και νομίζω ότι η ουσία παραμένει η ίδια. Στόχος της μαγείας, θα έλεγα, είναι η εξισορρόπηση και ενοποίηση των όψεων του Εαυτού. Κι αυτή η εξισορρόπηση επιτυγχάνεται με τη συνειδητή διαχείριση του ενεργειακού μας πεδίου μέσω της χρήσης συμβόλων.
Και στις δυο περιπτώσεις, αυτό συνεπάγεται τον σεβασμό, την αναγνώριση, την αποδοχή, την αγάπη και τη συν-χώρεση τόσο των ανώτερων όσο και των κατώτερων όψεών μας, - και νομίζω πως αυτή είναι η μεγαλύτερη πρόκληση σε κάθε εσωτερικό μονοπάτι.

Ποια είναι η γνώμη σας για το καινούριο βιβλίο Νεκρονομικόν: το Μονοπάτι του Μαύρου Θεού του ψυχολόγου και συγγραφέα Γιώργου Ιωαννίδη, καθώς και για τον ίδιο;
Δεν έχω ολοκληρώσει ακόμα την ανάγνωση. Σε γενικές γραμμές όμως, θα έλεγα ότι συμφωνώ απόλυτα με την ψυχαναλυτική προσέγγιση της χρήσης των μαγικών συμβόλων.
Όσον αφορά τον ίδιο, η στήριξη και η πρακτική βοήθεια που πρόσφερε στην οργάνωση της πρώτης μας εκδήλωσης για τον Άλιστερ Κρόουλι (που ήταν και η πρώτη στην Ελλάδα) ήταν πολύ σημαντική. Του είμαι ιδιαίτερα ευγνώμων γι’ αυτό και του εύχομαι ολόψυχα καλή επιτυχία σε ό,τι είναι το Θέλημά του να κάνει.

Πρόσφατα πάλι είδαμε ένα βιβλίο-φαινόμενο κατά την άποψή μου. Αυτό του Νικόλαου του Κουμαρτζή, Η Λευκή βίβλος της Παραψυχολογίας. Πώς σας φαίνετε σαν βιβλίο;
Δυστυχώς το πρόγραμμά μου είναι τόσο φορτωμένο που μπορώ να διαβάζω μόνο στο λεωφορείο και το μετρό, την ώρα που πηγαίνω στη δουλειά μου. Ακούω ότι είναι πολύ ενδιαφέρον τον βιβλίο του κ. Κουμαρτζή, αλλά μάλλον θα πρέπει να περιμένω αρκετά για να μάθω περισσότερα.

Το Θέλημα τι απήχηση έχει στην Ελλάδα; Πιστεύετε ότι οι Έλληνες δεν είναι ακόμα έτοιμοι για αυτό;
Θα πρέπει να διευκρινίσω ότι δεν έχω σαν σκοπό να… αλλάξω την πίστη κανενός.
Άλλωστε, απ’ ότι καταλαβαίνω, το Θέλημα δεν έχει σωτηριολογικό χαρακτήρα. Δεν υπόσχεται αιώνια σωτηρία σε όσους ενστερνιστούν τις διδασκαλίες του, ούτε χρειάζεται οπαδούς - πρόβατα. Το Θέλημα φέρνει ένα οικουμενικό μήνυμα που είναι, με δικά μου λόγια, «Γνώρισε τον Αληθινό σου Εαυτό και, τότε, πράξε το Θέλημά σου».
Επιπλέον, αποτελεί προσωπική μου πεποίθηση ότι ο κάθε άνθρωπος είναι εκεί που πρέπει να είναι. Δεν έχει καμία σημασία αν οι Έλληνες (ή οποιοσδήποτε άλλος λαός ή άτομο) αποδεχτούν ή όχι μια συγκεκριμένη φιλοσοφία , θρησκεία ή τρόπο ζωής. Σημασία έχει, όπου και αν βρίσκονται, ό,τι και αν πιστεύουν, να εργάζονται ενδελεχώς με τον εαυτό τους. Αυτή είναι η βάση για κάθε μορφή υπηρεσίας και εξέλιξης.

Στο εξωτερικό τι γίνετε με το Θέλημα, έχει αρκετούς οπαδούς;
Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποια επίσημη καταγραφή ώστε να μπορούμε να μιλήσουμε με αριθμούς αλλά έχω την εντύπωση ότι εδώ και λίγα χρόνια υπάρχει μια αυξητική τάση και είναι όλο και περισσότεροι αυτοί που βρίσκουν ενδιαφέρον στη μελέτη της φιλοσοφίας του Θελήματος.
Σας κούρασα φαντάζομαι με τόσες ερωτήσεις, φτάσαμε λοιπόν στο τέλος αυτής της συνέντευξης, η οποία ήταν πολύ σημαντική για εμάς. Τέλος θα θέλατε να δώσετε κάποιο μήνυμα στου αναγνώστες του strange files;
Ναι: Να κοιτάτε κατάματα τον εαυτό σας στον καθρέφτη και να γελάτε!

[learn_more caption="Τι είναι το «Θέλημα»"] Είναι το θρησκευτικό /φιλοσοφικό σύστημα που ανέπτυξε στις αρχές του 20ου αιώνα ο αποκρυφιστής Άλιστερ Κρόουλι και το ονόμασε με την Ελληνική λέξη ‘θέλημα’. Το Θέλημα αποβλέπει στη σύνδεση του ανθρώπου με τον Αληθινό του Εαυτό και, μέσα από αυτή τη σύνδεση, στη συνειδητοποίηση και εκπλήρωση του Αληθινού του Θελήματος. Ο νόμος του Θελήματος συνοψίζεται τέλεια στις παρακάτω φράσεις: «Κάνε αυτό που θέλεις, θα είναι το σύνολο του Νόμου», και «Αγάπη είναι ο νόμος, αγάπη υπό το θέλημα». Το Θέλημα αναγνωρίζει ότι κάθε άτομο είναι μια θεϊκή προβολή του Όλου και φέρει μέσα του έναν πυρήνα ζωής και θέλησης που είναι η έκφραση της βαθύτερης και αληθινής του θεϊκής υπόστασης. Για να μπορέσει ο άνθρωπος να ζήσει μια ζωή γεμάτη αρμονία, πληρότητα και χαρά, θα πρέπει απλά να προσπαθήσει να υλοποιήσει το Θέλημα αυτού του Αληθινού του Εαυτού. Οι πιο πρόσφατες έννοιες του Ανώτερου / Θεϊκού Εαυτού, της εκδήλωσης της «Εγώ Ειμί Παρουσίας» και της υλοποίησης του πραγματικού δυναμικού του ανθρώπου, που αποτελούν πυρήνα κάποιων μεταγενέστερων ρευμάτων σκέψης, είναι μια ‘ελεύθερη διασκευή’ των θέσεων του Θελήματος και μερικών ακόμα εσωτερικών κινημάτων που διατυπώθηκαν στις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Αρκετοί (ανάμεσά τους κι εμείς) επιλέγουν να δουν το Θέλημα όχι σαν θρησκευτικό σύστημα αλλά σαν φιλοσοφία. Ο λόγος που, ενώ ασχολούμαστε με τη μελέτη του Εαυτού, αγκαλιάζουμε το "Θέλημα", είναι ότι πιστεύουμε πως οι βασικές αρχές του έχουν μεγάλη συνάφεια με τη δική μας εργασία και θεωρούμε ότι οφείλουμε να αναγνωρίσουμε το πνευματικό έργο ανθρώπων που, κάποια στιγμή στο παρελθόν, συνέβαλε στο ρεύμα στο οποίο εμείς ταξιδεύουμε σήμερα. Επιπλέον, θεωρούμε ότι το έργο του Άλιστερ Κρόουλι έχει παρεξηγηθεί σε μεγάλο βαθμό στο παρελθόν, και θέλουμε να συμβάλλουμε κι εμείς με τον τρόπο μας στο να λάβει τη θέση που του αξίζει στη συνείδηση των ανθρώπων. Κι αυτό γιατί, όπως είπε μια άλλη μεγάλη, και επίσης παρεξηγημένη, μορφή του εσωτερισμού, "Δεν υπάρχει θρησκεία ανώτερη από την Αλήθεια".[/learn_more]

[learn_more caption="Δυο λόγια για τον Άλιστερ Κρόουλι"] Η σελίδα αυτή έχει εισαγωγικό χαρακτήρα και σίγουρα δεν θα ήταν δυνατό να περιγράψουμε σε λίγες φράσεις όλα όσα ήταν πραγματικά ο Άλιστερ Κρόουλι. Υπάρχουν ορισμένες διαδικτυακές πηγές, όπως η Βικιπαίδεια, στις οποίες μπορεί κάθε ενδιαφερόμενος να βρει κάποιες πληροφορίες στα Ελληνικά, έτσι εδώ θα κάνουμε μόνο μία σύντομη αναφορά. Ο Έντουαρντ Αλεξάντερ Κρόουλι (1875-1947) γεννήθηκε στο Ρόγιαλ Λίμινγκτον Σπα της Μεγάλης Βρετανίας. Σπούδασε στα κολλέγια Malvern και Trinity του Καίμπριτζ, όπου άλλαξε το όνομά του σε Άλιστερ (Aleister). Υπήρξε πολυγραφότατος συγγραφέας και ποιητής, δημοσιογράφος, ικανός ορειβάτης, εξερευνητής, σκακιστής, σχεδιαστής, εραστής γυναικών, γιόγκι, μάγος, προφήτης, μαχητής της ελευθερίας και των ανθρώπινων δικαιωμάτων, φιλόσοφος και καλλιτέχνης. Πειραματίστηκε με ναρκωτικές ουσίες (οι οποίες ήταν νόμιμες στην εποχή του) και εθίστηκε στα ναρκωτικά εξαιτίας της μακροχρόνιας χρήσης για τη θεραπεία του άσθματος από το οποίο υπέφερε. Κατάφερε να απεξαρτηθεί μετά από σκληρές προσωπικές προσπάθειες, αλλά όταν ξέσπασε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος και δεν είχε πια πρόσβαση στα νέα φάρμακα, ο γιατρός του αναγκάστηκε να του συνταγογραφήσει εκ νέου ναρκωτικά, με αποτέλεσμα να πεθάνει ηρωινομανής στην ηλικία των 72 ετών. Σήμερα, ο Κρόουλι είναι πιθανώς περισσότερο γνωστός ως αποκρυφιστής και ως ο πρώτος Άγγλος που εγκαθίδρυσε θρησκεία, το Θέλημα. Μετά από ένα ατυχές περιστατικό στην Κεφαλού της Σικελίας, όπου κάποιο μέλος της ομάδας πέθανε όταν ήπιε νερό από μολυσμένη πηγή (παρά τις προειδοποιήσεις του Κρόουλι), τα tabloids της εποχής άδραξαν την ευκαιρία να στραφούν εναντίον του, αποκαλώντας τον «χειρότερο άνθρωπο του κόσμου» και «άνθρωπο που όλοι θα θέλαμε να κρεμάσουμε». Αν και αυτά γράφτηκαν την ίδια εποχή που μεσουρανούσε ο Χίτλερ (!), ο κίτρινος τύπος κατάφερε να δημιουργήσει ένα χαρακτήρα που όχι μόνο αδικούσε το μεγαλύτερο μέρος του έργου του Κρόουλι αλλά και έμελε να εντυπωθεί για δεκαετίες στο μυαλό των ανθρώπων. Είχαν άδικο οι επικριτές του Κρόουλι; Ο Άλιστερ Κρόουλι διέθετε μια πολύπλευρη αλλά δύσκολη προσωπικότητα που, τελικά, κατάφερε να συνδέσει τις πολύ χαμηλές και γήινες δονήσεις με τις πολύ υψηλές και υπερβατικές. Ήταν εξαιρετικά ευφυής και δημιουργικός, κάτι που του έκανε δύσκολο να αντέξει το κλίμα της Βικτωριανής Αγγλίας. Κατηγορήθηκε ως μαύρος μάγος και σατανιστής, χωρίς να είναι. Του άρεσε να προκαλεί και να τρομάζει όσους ήταν σεμνότυφοι και επιρρεπείς στο φόβο, και το χιούμορ του συχνά παρεξηγούνταν. Εξέφρασε αντιλήψεις και έκανε πράγματα που ήταν θεμιτά και συνηθισμένα για την εποχή που ζούσε αλλά όχι για τις ημέρες μας, πράγματα που, ενώ ήταν απαράδεκτα για την εποχή του, σήμερα θα μας εύρισκαν σύμφωνους και, τέλος, πράγματα που ήταν κατακριτέα τότε όσο και σήμερα. Ωστόσο, για εμάς το ερώτημα δεν είναι αν ο Άλιστερ Κρόουλι ήταν «καλός» ή «κακός». Άλλωστε, όπως ειπώθηκε από μια άλλη σημαντική μορφή στο παρελθόν, «ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθο βαλέτω». Ούτε, ακόμα, μας ενδιαφέρει να δημιουργήσουμε οπαδούς της κοσμοθεωρίας του. Αυτό που μας απασχολεί είναι το πώς θα μπορέσουμε να αναδείξουμε και να αξιοποιήσουμε τον πλούτο του πνευματικού του έργου, να παραδειγματιστούμε τόσο από τη σοφία που επέδειξε όσο και από τα λάθη του, και επίσης να αφομοιώσουμε τη γνώση που πρόσφερε, με σκοπό την προσωπική μας πνευματική εξέλιξη. Ζητούμενό μας είναι, τελικά, να γνωρίσουμε τον Αληθινό Εαυτό μας, να αναγνωρίσουμε το αληθινό μας Θέλημα (ή, αλλιώς, το Θέλημα του Θεού στην καρδιά) και να πραγματώσουμε το δυναμικό μας στη γη. Με άλλα λόγια, να φτάσουμε στην προσωπική μας Εντελέχεια. Έτσι, μέσα από τη σελίδα αυτή επιθυμούμε να προσφέρουμε μια σφαιρική και, κατά το δυνατό, αντικειμενική πληροφόρηση για την πνευματική κληρονομιά του Άλιστερ Κρόουλι, αναρτώντας ενημερωτικό υλικό από διάφορες πηγές, καθώς και τα αποτελέσματα της προσωπικής μας ερμηνείας και εργασίας πάνω στο έργο του.[/learn_more]

[learn_more caption=" Το Αβαείο του Θελήματος"] Το Αβαείο του Θελήματος είναι ένα μικρό λευκό σπίτι στην Κεφαλού της Σικελίας στο οποίο την περίοδο 1920-1923 στεγάστηκε ένα πρωτοποριακό πείραμα, με σκοπό την ανάπτυξη και άσκηση του Θελήματος στα πλαίσια μιας μικρής κοινότητας. Ο Άλιστερ Κρόουλι, εμπνευσμένος από την ουτοπία του (αντι-) «Αβαείου του Θελήματος» που περιγράφει ο Φρανσουά Ραμπελαί στο έργο του «Η Ζωή του Γαργαντούα και του Πανταγκρουέλ», όπου οι Θελημίτες εμφανίζονται να ζουν όχι σύμφωνα με εξωτερικούς νόμους και κανόνες, αλλά σύμφωνα με τη δική τους θέληση και ευχαρίστηση, θέλησε να δημιουργήσει ένα χώρο στον οποίο οι σπουδαστές να έχουν την ευκαιρία να βρουν το αληθινό τους θέλημα, δηλαδή τον πραγματικό σκοπό της ζωής τους. Το πρόγραμμα περιελάμβανε μαθητεία στη γιόγκα, την αυτοσυγκέντρωση και την ψυχανάλυση, ενώ ήταν ζητούμενο επίσης να έρθουν σε ρήξη με όλα τα τεχνητά και κοινωνικά εμπόδια, με σκοπό να απελευθερωθεί ο αληθινός τους εαυτός. Αυτές οι εσωτερικές διεργασίες ενισχύονταν ιδιαίτερα από τις εντυπώσεις που προκαλούσαν οι τοιχογραφίες του Κρόουλι στους τοίχους των δωματίων. Σύντομα άρχισαν να φτάνουν στο αβαείο σπουδαστές απ’ όλον τον κόσμο, αλλά το 1923, όταν πέθανε ένας προπτυχιακός φοιτητής της Οξφόρδης πίνοντας νερό από ένα μολυσμένο ρέμα παρά τις συμβουλές του Κρόουλι, ο βρετανικός τύπος του επιτέθηκε ανελέητα, δαιμονοποιώντας τον και δημιουργώντας μια εικόνα που έμελε να τον σημαδέψει όχι μόνο για το υπόλοιπο της ζωής του αλλά και για πολλές δεκαετίες μετά το θάνατό του. Στη συνέχεια, ο Άλιστερ Κρόουλι εξορίστηκε από την κυβέρνηση του Μουσολίνι και στο αβαείο παρέμειναν ελάχιστοι θελημίτες οι οποίοι αναγκάστηκαν και αυτοί να φύγουν μετά από λίγο καιρό. Σήμερα, περίπου 90 χρόνια μετά, το αβαείο του θελήματος είναι πια ερείπιο. Μέρος της σκεπής έχει καταρρεύσει, και οι λιγοστές τοιχογραφίες που έχουν διασωθεί κινδυνεύουν κι αυτές να χαθούν οριστικά. Δεν έχει χαθεί κάθε ελπίδα διάσωσης, όμως ζητείται ένα υπέρογκο ποσό για την πώλησή του, το ιδιοκτησιακό καθεστώς παραμένει αδιευκρίνιστο, και δεν υπάρχει κάποιος φορέας που είναι σε θέση να αναλάβει τη διάσωση και αξιοποίησή του. Επειδή, κατά την άποψή μας, πρόκειται για ένα χώρο μοναδικής αξίας για την ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού λόγω του πειράματος που φιλοξενήθηκε εκεί, η «Εντελέχεια» έχει ξεκινήσει μια εκστρατεία για τη διάσωση του αβαείου και τη μετατροπή του σε μουσείο του Άλιστερ Κρόουλι και του Θελήματος. Στη σελίδα αυτή θα μπορείτε να ενημερώνεστε για ό,τι αφορά τη δραστηριότητά μας σχετικά με το σκοπό αυτό.[/learn_more]

[learn_more caption="ΡΕΪΚΙ"] Αβαλοκιτεσβάρα Ρέικι Πρόκειται για μια νέα μορφή Ρέικι, που δόθηκε το 2008. Το αρχικό όνομα της μεθόδου ήταν Αγγελικό Ρέικι/Μασάζ, λόγω του τρόπου με τον οποίο η ενέργεια αυτή διαπερνά την αύρα και τα όργανα του σώματος... Ουσούι Ρέικι Πρόκειται για μια πνευματική θεραπευτική που προέρχεται από τον δάσκαλο Μικάο Ουσούι. Στη μέθοδο αυτή διοχετεύουμε τη θεραπευτική ενέργεια του Ρέικι ακουμπώντας τα χέρια σε συγκεκριμένες θέσεις πάνω στο σώμα του δέκτη... Συμβολική Θεραπευτική Συμβολική θεραπευτική είναι η θεραπευτική που αντιμετωπίζει το σώμα ως σύμβολο, ως τον καταγραφέα των εμπειριών που προέρχονται από την ατομική και τη συλλογική ιστορία της ψυχής....[/learn_more]

Συνέντευξη Άννας Αποστολίδου


     
      Κυρία Αποστολίδου καταρχάς ευχαριστούμε που μας παραχωρείται αυτή την συνέντευξη. Θα θέλαμε λοιπόν για αρχή να αναφέρετε λίγα λόγια για τη ζωή σας…
      Εγώ σας ευχαριστώ για τη φιλοξενία!
      Όσο για τη ζωή μου, η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω τι να σας πω… Συχνά έχω την εντύπωση ότι έχω ενσαρκωθεί περισσότερες από μία φορές σ’ αυτή τη ζωή…

Κυριακή 4 Σεπτεμβρίου 2011

The Black Temple


του Σωτήρη Πέτρου



Αισθάνθηκα τα πόδια μου να παγώνουν, κι έναν οξύ πόνο στα δάχτυλα τους. Άνοιξα τα μάτια μου να δω τι συμβαίνει και αντίκρισα δύο μαυροφορεμένους και μυώδεις άντρες να με σέρνουν στον πλακόστρωτο δρόμο κάποιας άγνωστης πόλης. Έκανα απεγνωσμένες κινήσεις ν’ απελευθερωθώ, μα ήταν μάταιο...

Ήμουν τόσο αδύναμος μπροστά σ’ αυτούς τους άντρες, που ανάθεμα αν καταλάβαιναν πως έκανα οποιαδήποτε προσπάθεια. Άρχισα λοιπόν να κοιτάζω τριγύρω μήπως δω κάποιον να ζητήσω βοήθεια, αλλά δεν υπήρχε ψυχή στον δρόμο. Μόνο σπίτια και βιτρίνες καταστημάτων, όλα παρατημένα και παραδομένα στον χρόνο. Λιθόχτιστα σπίτια, που η πέτρα τους είχε μαυρίσει από την πολυκαιρία και σε συνδυασμό με τον κακό φωτισμό του δρόμου φάνταζαν ακόμα πιο δυσοίωνα. Πλέον το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να παραδοθώ στους απαγωγείς μου, γνωρίζοντας πως δεν υπάρχει ελπίδα διαφυγής.
     Καθώς περνούσαμε μπροστά από ένα μαγαζί, που κάποτε θα πρέπει να ήταν κρεοπωλείο, παρατήρησα στη βιτρίνα του το είδωλό μου: ήμουν ένα παιδάκι 8-10 χρονών! Μα πώς είναι αυτό δυνατόν;! Πριν πέσω για ύπνο θυμάμαι τον εαυτό μου να βαδίζει την 3η δεκαετία της ζωής του. Μια κραυγή έκπληξης βγήκε από τα χείλη μου κι ο τρόμος με κυρίευσε. Σε τι είδους μαγεία με παγίδευσαν αυτοί οι μαυροφόροι! Δε θυμάμαι πόση ώρα με έσερναν σε αυτούς τους άθλιους δρόμους. Το όλο τοπίο απέπνεε τέτοια μαγεία, που επηρέασε το μυαλό μου και τα νεύρα μου, με αποτέλεσμα να χάσω κάθε αίσθηση του χρόνου.

     Παρ’ όλα αυτά ο κακός φωτισμός δεν μ’ εμπόδισε να διακρίνω τον Ναό που υψωνόταν αρκετά μέτρα μπροστά μου. Η σκοτεινή επιβλητικότητά του μόνο δέος θα μπορούσε να προκαλέσει σε όποιον τον αντίκριζε, αλλά  όχι  και στους “οδηγούς” μου. Το βήμα τους έγινε πιο αποφασιστικό, καθώς πλησιάζαμε τον Ναό, σαν από ανυπομονησία να περάσουμε τις ανόσιες πύλες του.

     Ο Ναός, ευδιάκριτος πλέον, ήταν κτισμένος σε κάποια αρχέγονη μορφή αρχιτεκτονικής από μη ανθρώπινα χέρια, καθώς ακόμα και σήμερα φαινόταν να υπερβαίνει την ανθρώπινη δυνατότητα κατασκευής του.  Ήταν καμωμένος από κάποιου είδους μαύρο άγνωστο πέτρωμα, που θα προκαλούσε ατέλειωτες συζητήσεις στους κύκλους των γεωλόγων. Οι γύρω τοίχοι ήταν στολισμένοι με μυστηριώδεις μορφές, τα χαρακτηριστικά των οποίων παρέπεμπαν σε ένα μείγμα ανθρώπου και βατράχου ή ψαριού – ή και τα δύο. Πεσμένοι στα γόνατα, φαίνονταν να αποτείνουν φόρο τιμής σε κάποια μορφή, η οποία όμως δεν ήταν ευδιάκριτη. Ενσωματωμένο στο πάνω μέρος της κεντρικής εισόδου του Ναού ήταν το καμπαναριό, το οποίο τελείωνε σε ένα σχήμα κάπως τριγωνικό, με την κορυφή του να ορθώνεται χαιρέκακα στον ουρανό, κοροϊδεύοντας αυτόν και τους αδύναμους θεούς των ανθρώπων.

     Περνώντας πλέον την κεντρική είσοδο, οι προηγούμενές μου εντυπώσεις επισκιάστηκαν από το εξωπραγματικό θέαμα του χώρου. Κοιτώντας καλύτερα, συνειδητοποίησα ότι το εξωτερικό ήταν αντανάκλαση του εσωτερικού και το αντίθετο. Στους γύρω τοίχους  διαγραφόταν το τοπίο, όπως ακριβώς το έβλεπα πριν εισέλθω στον Ναό: τα παρατημένα σπίτια, οι άδειοι δρόμοι, τα γυμνά δέντρα, ακόμα και η μαγεία που αναδυόταν από το όλο τοπίο. Πριν προλάβω να παρατηρήσω κι άλλες λεπτομέρειες, με έσυραν βίαια σε ένα κελί, που βρισκόταν πίσω από την αριστερή πλευρά του Ναού. Εκεί πρόσεξα πως δεν ήμουν μόνος. Κι άλλα παιδάκια στην ηλικία των οχτώ χρόνων είχαν απαχθεί όπως κι εγώ. Άλλα έκλαιγαν και φώναζαν τις μητέρες τους, άλλα έτρεμαν απ’ το φόβο τους. Η καρδιά μου σφίχτηκε περισσότερο αντικρίζοντας μικρά παιδιά σε αυτή την κατάσταση, γιατί μπορεί στο σώμα να ήμουν κι εγώ μικρό παιδί, αλλά η συνείδησή μου ήταν αυτή ενός ενήλικα.

     Εκείνη τη στιγμή άρχισαν να ψέλνουν στο μέρος του Ναού που πλέον δεν μπορούσα να δω. Οι λέξεις τους ήταν άγνωστες στα αυτιά μου. Το μόνο που μπόρεσα να καταλάβω ήταν μια επαναλαμβανόμενη φράση, η οποία πήγαινε κάπως έτσι: Iä! Iä! Cthulhu fhtagn!

     Η  ψαλμωδία σταμάτησε απότομα και το μόνο που ακουγόταν πλέον στον χώρο ήταν το κλάμα των συντρόφων μου στη δυστυχία. Γρήγορα βήματα πλησίαζαν προς το μέρος μας. Η πόρτα άνοιξε και πρόβαλαν οι μαυροφορεμένοι. Με βίαιες κινήσεις μας τράβηξαν όλους προς το κέντρο του Ναού. Εκεί βρισκόταν, καθισμένη πάνω στο θρόνο της, η μορφή που έξω δεν μπορούσα να διακρίνω. Αμέτρητα πλοκάμια προεξείχαν από το σημείο του προσώπου , όπου υποτίθεται ότι υπήρχε στόμα κι ένα ζευγάρι φτερά σαν νυχτερίδας απλώνονταν απειλητικά στο πίσω μέρος της πλάτης του. Μπροστά του υπήρχε ένας βωμός από το ίδιο άγνωστο μαύρο πέτρωμα.

     Μας στήσανε λοιπόν σε μια γραμμή  μπροστά από το βωμό. Εγώ ήμουν όγδοος στη σειρά από τους δέκα. Ο καθένας μας είχε ένα από αυτά τα ανθρωπόμορφα κτήνη αριστερά κι ένα δεξιά του. Το  πρώτο  ζευγάρι άρχισε να σέρνει προς το βωμό το πρώτο παιδί στη σειρά και μόλις έφτασαν δίπλα σ’ αυτόν, έπιασε ο καθένας τους από ένα πόδι και  γύρισαν ανάποδα το θύμα τους. Ένας τρίτος τότε πλησίασε με μια λεπίδα στο χέρι και με μια απότομη κίνηση έκοψε το λαιμό του παιδιού. Το αίμα πετάχτηκε από την πληγή με ορμή κι έλουσε το βωμό και τα πόδια του αγάλματος. Μόλις ο μικρός ξεψύχησε, πέταξαν το πτώμα του λίγα μέτρα απ’ το βωμό και συνέχισαν με τον επόμενο. Ένιωσα αηδία βλέποντας όλα αυτά και κόντεψα να χάσω τις αισθήσεις μου, αλλά ο φόβος μου ήταν τόσο μεγάλος που δεν μου το επέτρεψε. Έφτασε λοιπόν η σειρά μου. Καθώς έφτασα σε απόσταση αναπνοής από τον βωμό τόλμησα να κάνω μια απεγνωσμένη κίνηση και ξέφυγα από τα χέρια των δέσμιών μου. Δεν πρόλαβα να κάνω δύο βήματα κι αισθάνθηκα κάτι γλοιώδες και παγωμένο να με σφίγγει στη μέση. Γύρισα το κεφάλι μου κι εμβρόντητος είδα ότι ένα πλοκάμι από το άγαλμα ήταν αυτό που με κρατούσε. Το άγαλμα είχε ζωντανέψει και τώρα με τράβαγε προς το μέρος του! Μια κραυγή βγήκε από το στόμα του, τόσο δυνατή που τα τύμπανά μου πήγαν να σπάσουν. Η κραυγή όλο και δυνάμωνε, αίμα άρχισε να τρέχει από τα αυτιά μου, το μαρτύριο όμως δεν έλεγε να τελειώσει. Μια άγνωστη δύναμη παρέτεινε το βασανιστήριο. Όσο πιο πολύ υπέφερα, τόσο περισσότερο δυνάμωνε η ένταση της κραυγής. Όλοι κι όλα γύρω μου άρχισαν να λιώνουν όπως τα κεριά και να καταλήγουν σε μια λίμνη από σιχαμερό μαύρο υγρό. Τότε η κραυγή άρχισε να βγάζει κάποιο νόημα, σαν να προσπαθούσε να μου πει κάτι, τραντάχτηκα ολόκληρος και τότε τα λόγια έγιναν σαφή:

„Σωτήρη, Σωτήρη, ξύπνα! Είναι απλά ένας εφιάλτης…“

The Black Temple


του Σωτήρη Πέτρου

Αισθάνθηκα τα πόδια μου να παγώνουν, κι έναν οξύ πόνο στα δάχτυλα τους. Άνοιξα τα μάτια μου να δω τι συμβαίνει και αντίκρισα δύο μαυροφορεμένους και μυώδεις άντρες να με σέρνουν στον πλακόστρωτο δρόμο κάποιας άγνωστης πόλης. Έκανα απεγνωσμένες κινήσεις ν’ απελευθερωθώ, μα ήταν μάταιο...

Το βιβλίο του Σκώληκα

Η Βυθισμένη Ρ’λύε…Τα σαγηνευτικά μυστήρια της μυθολογίας κθούλου και των μεγάλων Παλαιών… Πως μοιάζουν οι Εξωδιαστατικές σφαίρες ύπαρξης της μυθολογίας κθούλου; Πού κατοικούν εγκλωβισμένοι και φυλακισμένοι οι Μεγάλοι Παλαιοί του Χ.Φ. Λάβκραφτ;...

Παρασκευή 2 Σεπτεμβρίου 2011

Οι αρχές της μαγικής μας φύσης

Μεταφράζοντας το βιβλίο – εγχειρίδο μαγείας του P.Carroll Liber MMM αποφάσισα να το διαχωρίσω σε 3 σκέλη ασκήσεων που θα μπορέσουν να βοηθήσουν εκείνους που θέλουν να εξασκηθούν με τον «Μαγικό» εαυτό τους...

Για το paranormal.gr μεταφράζει – επιμελείται ο Αποστόλης Χειρδάρης

«Από το Liber MMM του Peter J. Carroll»

Φυσικά, ως αρθρογράφος του paranormal θα ήθελα να διευκρινίσω πως τούτες οι ασκήσεις δεν αποσκοπούν σε οποιαδήποτε παραπλάνηση-προσηλυτισμό του αναγνώστη και πως παρουσιάζονται κυρίως για ενημέρωση σχετικά με τους τρόπους εξάσκησης που ακολουθούνται κατά την μαγική διαδικασία. Παραθέτω λοιπόν τις εν λόγω ασκήσεις εφιστώντας την προσοχή στους αναγνώστες οι οποίοι θα πρέπει να γνωρίζουν καλά τι κάνουν προτού επιχειρήσουν να τις εφαρμόσουν.

Το πρώτο σκέλος του εγχειριδίου αναφέρεται σε ασκήσεις γενικής προετοιμασίας με σκοπό την επίτευξη της μαγικής κατάστασης έκστασης με φυσικούς πάντοτε τρόπους.
Ας δούμε παρακάτω την προσέγγιση του Carroll:

Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου 2011

Εισαγωγή στην Πρακτική Μαγεία

Οι σκοτεινές θάλασσες του απείρου, που μας περιγράφει ο Λάβκραφτ στο κάλεσμα του Κθούλου, δεν διαφέρουν καθόλου από τα ομιχλώδη μονοπάτια της πρακτικής μαγείας...
«Η ευσπλαχνική άποψη της πραγματικότητας είναι, νομίζω, η αδυναμία του ανθρώπου να συσχετίσει όλα της τα στοιχεία.
Η ζωή μας ξετυλίγεται μέσα στα όρια ενός ήσυχου νησιού αμάθειας, τριγυρισμένου  από τις σκοτεινές θάλασσες του απείρου,
και δεν σας συνιστώ να ξεμακρύνετε πολύ από αυτό…»
Χάουαρτ Φίλιπς Λάβκραφτ
Όμως αν κάποιος θελήσει να τα διαβεί ποια θα ήταν τα πρώτα βήματα που θα έπρεπε να ακολουθήσει ;
Πριν απαντήσουμε στο παραπάνω ερώτημα καλό θα ήταν να επισημάνουμε ότι το άρθρο αυτό αφορά κάθε επίδοξο ερευνητή που αναζητά την απόκτηση της γνώσης και όχι την συμμετοχή σε συγκεκριμένα μυστικιστικά σχήματα που υπάρχουν στο χώρο.

Εκδήλωση για τον Τανάγρα...

Πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση για τον Πατέρα της παραψυχολογίας στην Ελλάδα Άγγελο Τανάγρα, όπου οι ομιλητές ανέλυσαν πράγματα για τη ζω...