Η συνέχεια από το προηγούμενο...
Τι γνωρίζεις για τους ψύλους;
Από όλα τα είδη ψύλλων που υπάρχουν (γάτας, σκύλου, αρουραίων, κλπ.), οι ψύλλοι τού ανθρώπου (Purex Irritans) είναι οι δυνατότεροι και μακροβιότεροι. Έχουν μεγάλη αντοχή, έχουν χρώμα καφέ, και έχουν πολύ σκληρό σώμα. Παρ' όλο που οι ψύλλοι έχουν μήκος από 1,5 ως 3,3 χιλιοστά, και χρειάζονται περίπου 176,000 απ' αυτούς για να φτάσει το συνολικό τους βάρος το ένα κιλό, οι ψύλλοι είναι—για το βάρος και το μήκος τους—από τα δυνατότερα ζώα στον πλανήτη.
Είναι εύκολο να αντιληφθούμε τις δυνατότητες ενός ψύλλου, αν φανταστούμε αυτό το πολύ μικρό έντομο σαν ένα υπερήρωα που μπορεί να:
- σύρει αντικείμενα που είναι 400 φορές το βάρος του,
- σπρώξει αντικείμενα που είναι 2000 φορές το βάρος του (!),
- ανυψώσει αντικείμενα που είναι 150 φορές το βάρος του,
- κάνει άλματα 200 φορές μεγαλύτερα τού μήκους τού σώματος του,
- πηδήξει σε ύψος 140 φορές τού δικού του ύψους.
Δηλαδή αν ένας άνθρωπος είχε τις δυνατότητες ενός ψύλλου, θα μπορούσε άνετα να τραβήξει 32 αγελάδες, να σπρώξει τρία τανκς, να σηκώσει επτά αυτοκίνητα, να πάει από την Θεσσαλονίκη στην Αθήνα με 1400 άλματα, και να πηδήξει 260 μέτρα ύψος, περίπου οκτώ φορές το ύψος τού Λευκού Πύργου!
Τα Μυστικά τής Εκπαίδευσης Ψύλλων
Πίσω στον Heckler και στο 1901. Το πρώτο πράγμα που έκανε ο προφέσορας τότε, ήταν ότι συνέλεξε μερικά δείγματα ψύλλων και δημιούργησε ένα εκτροφείο—ένα ψυλλοτροφείο. Τα δείγματα τα έβρισκε επάνω στους ναύτες εμπορικού ναυτικού, οι οποίοι είχαν κάτω από τις στολές τους ψύλλους από όλον τον κόσμο.
Έπαιρνε, λοιπόν, τα δείγματα ψύλλων και τα έβαζε σε μια γυάλα η οποία είχε στρώση από βαμβάκι στον πάτο της. Έκλεινε την γυάλα με ένα μεταλλικό καπάκι, και κρεμούσε πάνω από το καπάκι, όχι σε μεγάλη απόσταση από αυτό, μια λάμπα, η οποία άναβε για ώρες. Με αυτόν τον τρόπο, ο Heckler κατάφερνε να διαχωρίσει τούς έξυπνους από τούς χαζούς ψύλλους: Η θέρμανση και ακτινοβολία τής λάμπας τρέλαινε τούς χαζούς ψύλλους και τούς έκανε να πηδούν ασταμάτητα μέσα στη γυάλα. Οι έξυπνοι ψύλλοι, όμως, κατέβαιναν «υπογείως», κάτω από το βαμβάκι, όπου είχε δροσιά (λόγω τής μόνωσης). Επομένως, όταν ο Heckler άνοιγε τη γυάλα και αφαιρούσε το βαμβάκι (μαζί με τούς χαζούς ψύλλους που βρίσκονταν πάνω), έβρισκε στον πάτο τούς έξυπνους ψύλλους, έτοιμους για το επόμενο στάδιο—αυτό τής εκπαίδευσης.
Για την εκπαίδευση των ψύλλων, ο Heckler χρησιμοποιούσε έναν λεπτό, μακρύ, γυάλινο σωλήνα. Ο σωλήνας στη μια άκρη ήταν κλειστός, και στην άλλη είχε ένα πλέγμα με μικροσκοπικές τρύπες για να αερίζεται. Ο Heckler έβαζε στη μια άκρη τού σωλήνα τούς έξυπνους ψύλλους, ύστερα, τοποθετούσε τον σωλήνα οριζόντια επάνω στο γραφείο του, έπαιρνε τον μεγεθυντικό του φακό, και παρακολουθούσε τούς ψύλλους που πηδούσαν και, επειδή ο σωλήνας ήταν «χαμηλοτάβανος», που χτυπούσαν τα κεφάλια τους.
Μετά από πολλές χιλιάδες χτυπήματα στο κεφάλι, κάποιοι από τούς έξυπνους ψύλλους, μάλλον οι ψύλλοι-διάνοιες, είχαν αρχίσει να συνειδητοποιούν ότι τούς πονάει το κεφάλι, κι έτσι, πήγαν δίπλα από τούς υπόλοιπους ψύλλους που συνέχιζαν να πηδούν αδιάκοπα. Αλλά, χωρίς να μπορούν να αντισταθούν στο ένστικτο τους, οι ψύλλοι-διάνοιες συνέχισαν κι αυτοί το πήδημα.
Μετά από δεκάδες χιλιάδες χτυπήματα στο κεφάλι, ένα άλλο γκρουπ ψύλλων, μάλλον οι σοφοί ψύλλοι, είχαν υποβάλει την ερώτηση, «Μήπως είναι καλύτερα να σταματήσουμε να πηδάμε;» Έτσι, οι σοφοί ψύλλοι διαχωρίστηκαν από τούς ψύλλους-διάνοιες και πήγαν ακόμα πιο δίπλα για να προσπαθήσουν να απαντήσουν στην ερώτηση τους. Αυτό, όμως, προϋπόθετε ότι πρέπει, αραιά και πού, να συνεχίζουν να πηδάνε για επαλήθευση ή να διάψευση τής ερώτησης τους.
Μετά από εκατοντάδες χιλιάδες χτυπήματα στο κεφάλι, στην άλλη άκρη τού σωλήνα βρίσκονταν οι Dreamer ψύλλοι. Στέκονταν εκεί, υπομονετικά, χωρίς να πηδάνε (είχαν συνειδητοποιήσει, μέσα από την εμπειρία τους, ότι η θεραπεία για τούς «πονοκεφάλους» ήταν να εμποδίσουν τη φυσική παρότρυνση για πήδημα παραμένοντας σε πλήρη ηρεμία). Έτσι, λοιπόν, καθώς οι Dreamer ψύλλοι έστεκαν ήρεμα στην άκρη τού σωλήνα, έβλεπαν το τεράστιο μάτι τού Heckler να τούς κοιτάει πίσω από τον φακό, ενώ ταυτόχρονα διέκριναν ένα χαμόγελο να σχηματίζεται πίσω από το πυκνό του μουστάκι.
Μετά το στάδιο τής εκπαίδευσης, ακολουθούσε η επίπονη και λεπτή διαδικασία τής χαλιναγώγησης των ψύλλων. Ο Heckler έπρεπε με ιδιαίτερη δεξιοτεχνία να καταφέρει να περάσει μια θηλιά από χαλκό στο λαιμό τού κάθε ψύλλου και να την τραβήξει με την ανάλογη δύναμη ώστε: να μην πεθάνει από ασφυξία ο ψύλλος, να δύναται ο ψύλλος να καταπίνει το αίμα που ρουφά, και να μην μπορεί αυτός ο... λιλιπούτειος βρικόλακας να την κάνει με ελαφριά πηδηματάκια.
Έχοντας στα χέρια του χαλιναγωγημένους και εκπαιδευμένους Dreamer ψύλλους, ο προφέσορας Heckler έπρεπε, στη συνέχεια, να διαχωρίσει τούς ψύλλους ανάλογα με τις φυσικές ικανότητες τους, ώστε να τούς διδάξει τούς ρόλους που θα είχαν στη παράσταση τού τσίρκου. Κάποιοι ψύλλοι ήταν ογκώδεις, δυνατοί αλλά βραδυκίνητοι, με ανεπτυγμένη σωματική διάπλαση, ενώ κάποιοι άλλοι ήταν λεπτοί, ευέλικτοι, με πόδια ικανά να «φτερουγίζουν», και κάποιοι άλλοι είχαν ταλέντο στο να εκτελούν ανήκουστα και, συχνά, ανέφικτα πράγματα με τα πόδια τους ή τα χέρια τους.
Δηλαδή ο Heckler στο τσίρκο του είχε ρωμαλέους ψύλλους (που έσπρωχναν άξονες για να περιστρέφουν καρουζέλς με φωτάκια και μίνι αλογάκια!), είχε ψύλλους που ήταν χορευτές μπαλέτου (και «φτερούγιζαν» τα πόδια τους στις μελωδίες τού Τσαϊκόφσκι), είχε ψύλλους ζογκλέρ, ποδοσφαιριστές, σημαιοφόρους—ψύλλους που δραπέτευσαν από τον έκφυλο κόσμο τής αιμοποσίας και δημιούργησαν έναν νέο κόσμο, τον κόσμο των θαυμάτων!
Κι όλα αυτά γίνονταν τότε, αρχές τού προηγούμενου αιώνα, τότε που υπήρχαν ονειροπόλοι και ταξίδευαν για τον νέο κόσμο, τότε που οι Dreamers δημιουργούσαν νέους κόσμους. Κι όλα αυτά γίνονταν για να επεκταθεί ο δεδομένος κόσμος, τότε...
Δημιούργησε το Δικό σου Τσίρκο Ψύλλων
Σήμερα, αν κάποιος θέλει να δημιουργήσει το δικό του τσίρκο ψύλλων, μπορεί να βρει τα μικροσκοπικά αυτά έντομα στις φάρμες ή αλλιώς εκκολαπτήρια ή αλλιώς παράδεισο των ψύλλων—τα δημοτικά σχολεία. Και επειδή η κατάσταση τώρα στα δημοτικά είναι γελοία (και θλιβερή), η πρόσβαση είναι πανεύκολη (και γελοία), αρκεί να παρουσιαστεί κάποιος ως αυθεντία ψύλλων. Και σήμερα στην Ελλάδα, οι αυθεντίες απλά φοράνε μια λευκή ποδιά με μια ταυτότητα επάνω που λέει ότι είναι αυθεντίες. Επομένως, το μόνο που χρειάζεται κάποιος για να γίνει αυθεντία ψύλλων είναι μια λευκή ποδιά καθώς και μια τέτοια ταυτότητα! (Βλέπε δείγμα στα δεξιά. Απλά κατέβασε την ταυτότητα που βλέπεις δίπλα—μια μοναδική προσφορά τού strangefiles.gr—συμπλήρωσε την, και, έπειτα, αφού την τυπώσεις και πλαστικοποιήσεις, βγες έξω για ένα περιπετειώδες κυνήγι ψύλλων. Καλή επιτυχία!)
Αφού, λοιπόν, ακολουθήσει κάποιος όλα τα απαραίτητα βήματα, προέκταση εαυτού από Stalker σε Dreamer, μάζεμα των ψύλλων, διαχωρισμό, εκπαίδευση, τιθάσευση, και ανάθεση ρόλων, θα πρέπει μετά να χτίσει το τσίρκο. Για το στήσιμο τού τσίρκου είναι καλά να γίνει διαμερισμός τού χώρου σε περιοχές (όπου στην κάθε περιοχή να υπάρχουν ψύλλοι διαφόρων ταλέντων), για να έχουν τη δυνατότητα 20-30 θεατές να βλέπουν την παράσταση άνετα.
Επίσης, το τσίρκο πρέπει να μετακινείται εύκολα από τη μια πόλη ή χώρα στην άλλη. Μέσα σε αυτό το κόχλασμα αλλαγών που υποβάλλεται ολόκληρη η ανθρωπότητα τώρα, και με τις ανθρώπινες ανάγκες να παραμορφώνονται και να μεταλλάσσονται, το να έχει κάποιος ψύλλους που μπορούν να ψυχαγωγούν είναι μια σπάνιου είδους επένδυση, η οποία πιθανόν να επιφέρει μοναδικές ευκαιρίες (ίσως να αποφέρει και κέρδη) στους ψυλλο-δαμαστές.
Θα βλέπουμε τηλεοπτικούς σταθμούς να φιλοξενούν ψυλλο-δαμαστές. Συνεντεύξεις, ειδικές φωτογραφήσεις, διαφημίσεις με—και για—ψύλλους, αγοραπωλησίες και δημοπρασίες ψύλλων, μαύρη αγορά, λαθρεμπόριο, ειδικά εγχειρίδια ψύλλων, ειδικοί νόμοι και ειδικοί φόροι ιδιοκτησίας ψύλλων, διαμαρτυρίες έξω από τα εργοστάσια σαμπουάν εξολόθρευσης ψύλλων, νέες hit ταινίες, όχι απαραίτητα animation, με πρωταγωνιστές ψύλλους.
Ειδικές μελέτες, διδακτορικά, νέες θεωρίες, νέοι κλάδοι σπουδών, ένα δίκτυο πληροφοριών που κέντρο του έχει ψύλλους. Ο «ρόλος» τής εκκλησίας και η «πολύτιμη» άποψη των πολιτικών για τις νέες χρήσεις των ψύλλων—ως μπαχαρικό στα φαγητά, ως θεραπεία για τις ασθένειες, ως αιτία συνέχισης πολέμων—απασχολούν καθημερινά χιλιάδες κόσμου. Νέα καταχώρηση στο λεξικό για το άπτερο έντομο, που όλοι ακούνε άλλους να μιλάνε γι' αυτό, ενώ λίγοι το έχουν δει με γυμνό μάτι. Για τούς πάλαι ποτέ ρουφηχτές τού αίματος τής ανθρωπότητας, που τώρα όλοι (εκτός οι φαλακροί) τούς φιλοξενούν στα κεφάλια τους. Μικρά παιδάκια να θέλουν να έχουν ψύλλους ως κατοικίδιο, με τούς γονείς να μην μπορούν να πιστέψουν ότι τώρα αγοράζουν ψύλλους για τα παιδιά τους, όταν πριν από λίγο καιρό τα έλουζαν με δηλητηριώδη σαμπουάν, και τα χτένιζαν με ειδικές χτένες, για την πλήρη εξόντωση τού αιμοβόρου εντόμου.
Μια νέα εποχή. Ένα paradigm shift για την ανθρώπινη αντίληψη και συνείδηση.
Κοσμήματα με—και για—ψύλλους, τατουάζ, τραγούδια, δώρα, ανέκδοτα, ιστορίες, βιβλία, αγάλματα, ύμνοι για ψύλλους. Σημαίες με ψύλλους. Μπλούζες με ψύλλους. Ακαδημία ψύλλων. Ψύλλοι βαμπίρ, ψύλλοι τζέντλεμαν. Εξερευνήσεις για ψύλλους στ' άχυρα. Συστήματα μέτρησης, γυαλιά κατάλληλα, συσκευές εντοπισμού, για κάτι τόσο μικρό όσο ένας ψύλλος. Μια πραγματικότητα που προεκτείνεται (για) λίγο, τόσο δα, όσο ένας ψύλλος...
Τι γνωρίζεις για τους ψύλους;
Από όλα τα είδη ψύλλων που υπάρχουν (γάτας, σκύλου, αρουραίων, κλπ.), οι ψύλλοι τού ανθρώπου (Purex Irritans) είναι οι δυνατότεροι και μακροβιότεροι. Έχουν μεγάλη αντοχή, έχουν χρώμα καφέ, και έχουν πολύ σκληρό σώμα. Παρ' όλο που οι ψύλλοι έχουν μήκος από 1,5 ως 3,3 χιλιοστά, και χρειάζονται περίπου 176,000 απ' αυτούς για να φτάσει το συνολικό τους βάρος το ένα κιλό, οι ψύλλοι είναι—για το βάρος και το μήκος τους—από τα δυνατότερα ζώα στον πλανήτη.
Είναι εύκολο να αντιληφθούμε τις δυνατότητες ενός ψύλλου, αν φανταστούμε αυτό το πολύ μικρό έντομο σαν ένα υπερήρωα που μπορεί να:
- σύρει αντικείμενα που είναι 400 φορές το βάρος του,
- σπρώξει αντικείμενα που είναι 2000 φορές το βάρος του (!),
- ανυψώσει αντικείμενα που είναι 150 φορές το βάρος του,
- κάνει άλματα 200 φορές μεγαλύτερα τού μήκους τού σώματος του,
- πηδήξει σε ύψος 140 φορές τού δικού του ύψους.
Δηλαδή αν ένας άνθρωπος είχε τις δυνατότητες ενός ψύλλου, θα μπορούσε άνετα να τραβήξει 32 αγελάδες, να σπρώξει τρία τανκς, να σηκώσει επτά αυτοκίνητα, να πάει από την Θεσσαλονίκη στην Αθήνα με 1400 άλματα, και να πηδήξει 260 μέτρα ύψος, περίπου οκτώ φορές το ύψος τού Λευκού Πύργου!
Τα Μυστικά τής Εκπαίδευσης Ψύλλων
Έπαιρνε, λοιπόν, τα δείγματα ψύλλων και τα έβαζε σε μια γυάλα η οποία είχε στρώση από βαμβάκι στον πάτο της. Έκλεινε την γυάλα με ένα μεταλλικό καπάκι, και κρεμούσε πάνω από το καπάκι, όχι σε μεγάλη απόσταση από αυτό, μια λάμπα, η οποία άναβε για ώρες. Με αυτόν τον τρόπο, ο Heckler κατάφερνε να διαχωρίσει τούς έξυπνους από τούς χαζούς ψύλλους: Η θέρμανση και ακτινοβολία τής λάμπας τρέλαινε τούς χαζούς ψύλλους και τούς έκανε να πηδούν ασταμάτητα μέσα στη γυάλα. Οι έξυπνοι ψύλλοι, όμως, κατέβαιναν «υπογείως», κάτω από το βαμβάκι, όπου είχε δροσιά (λόγω τής μόνωσης). Επομένως, όταν ο Heckler άνοιγε τη γυάλα και αφαιρούσε το βαμβάκι (μαζί με τούς χαζούς ψύλλους που βρίσκονταν πάνω), έβρισκε στον πάτο τούς έξυπνους ψύλλους, έτοιμους για το επόμενο στάδιο—αυτό τής εκπαίδευσης.
Για την εκπαίδευση των ψύλλων, ο Heckler χρησιμοποιούσε έναν λεπτό, μακρύ, γυάλινο σωλήνα. Ο σωλήνας στη μια άκρη ήταν κλειστός, και στην άλλη είχε ένα πλέγμα με μικροσκοπικές τρύπες για να αερίζεται. Ο Heckler έβαζε στη μια άκρη τού σωλήνα τούς έξυπνους ψύλλους, ύστερα, τοποθετούσε τον σωλήνα οριζόντια επάνω στο γραφείο του, έπαιρνε τον μεγεθυντικό του φακό, και παρακολουθούσε τούς ψύλλους που πηδούσαν και, επειδή ο σωλήνας ήταν «χαμηλοτάβανος», που χτυπούσαν τα κεφάλια τους.
Μετά από πολλές χιλιάδες χτυπήματα στο κεφάλι, κάποιοι από τούς έξυπνους ψύλλους, μάλλον οι ψύλλοι-διάνοιες, είχαν αρχίσει να συνειδητοποιούν ότι τούς πονάει το κεφάλι, κι έτσι, πήγαν δίπλα από τούς υπόλοιπους ψύλλους που συνέχιζαν να πηδούν αδιάκοπα. Αλλά, χωρίς να μπορούν να αντισταθούν στο ένστικτο τους, οι ψύλλοι-διάνοιες συνέχισαν κι αυτοί το πήδημα.
Μετά από δεκάδες χιλιάδες χτυπήματα στο κεφάλι, ένα άλλο γκρουπ ψύλλων, μάλλον οι σοφοί ψύλλοι, είχαν υποβάλει την ερώτηση, «Μήπως είναι καλύτερα να σταματήσουμε να πηδάμε;» Έτσι, οι σοφοί ψύλλοι διαχωρίστηκαν από τούς ψύλλους-διάνοιες και πήγαν ακόμα πιο δίπλα για να προσπαθήσουν να απαντήσουν στην ερώτηση τους. Αυτό, όμως, προϋπόθετε ότι πρέπει, αραιά και πού, να συνεχίζουν να πηδάνε για επαλήθευση ή να διάψευση τής ερώτησης τους.
Μετά από εκατοντάδες χιλιάδες χτυπήματα στο κεφάλι, στην άλλη άκρη τού σωλήνα βρίσκονταν οι Dreamer ψύλλοι. Στέκονταν εκεί, υπομονετικά, χωρίς να πηδάνε (είχαν συνειδητοποιήσει, μέσα από την εμπειρία τους, ότι η θεραπεία για τούς «πονοκεφάλους» ήταν να εμποδίσουν τη φυσική παρότρυνση για πήδημα παραμένοντας σε πλήρη ηρεμία). Έτσι, λοιπόν, καθώς οι Dreamer ψύλλοι έστεκαν ήρεμα στην άκρη τού σωλήνα, έβλεπαν το τεράστιο μάτι τού Heckler να τούς κοιτάει πίσω από τον φακό, ενώ ταυτόχρονα διέκριναν ένα χαμόγελο να σχηματίζεται πίσω από το πυκνό του μουστάκι.
Μετά το στάδιο τής εκπαίδευσης, ακολουθούσε η επίπονη και λεπτή διαδικασία τής χαλιναγώγησης των ψύλλων. Ο Heckler έπρεπε με ιδιαίτερη δεξιοτεχνία να καταφέρει να περάσει μια θηλιά από χαλκό στο λαιμό τού κάθε ψύλλου και να την τραβήξει με την ανάλογη δύναμη ώστε: να μην πεθάνει από ασφυξία ο ψύλλος, να δύναται ο ψύλλος να καταπίνει το αίμα που ρουφά, και να μην μπορεί αυτός ο... λιλιπούτειος βρικόλακας να την κάνει με ελαφριά πηδηματάκια.
Έχοντας στα χέρια του χαλιναγωγημένους και εκπαιδευμένους Dreamer ψύλλους, ο προφέσορας Heckler έπρεπε, στη συνέχεια, να διαχωρίσει τούς ψύλλους ανάλογα με τις φυσικές ικανότητες τους, ώστε να τούς διδάξει τούς ρόλους που θα είχαν στη παράσταση τού τσίρκου. Κάποιοι ψύλλοι ήταν ογκώδεις, δυνατοί αλλά βραδυκίνητοι, με ανεπτυγμένη σωματική διάπλαση, ενώ κάποιοι άλλοι ήταν λεπτοί, ευέλικτοι, με πόδια ικανά να «φτερουγίζουν», και κάποιοι άλλοι είχαν ταλέντο στο να εκτελούν ανήκουστα και, συχνά, ανέφικτα πράγματα με τα πόδια τους ή τα χέρια τους.
Δηλαδή ο Heckler στο τσίρκο του είχε ρωμαλέους ψύλλους (που έσπρωχναν άξονες για να περιστρέφουν καρουζέλς με φωτάκια και μίνι αλογάκια!), είχε ψύλλους που ήταν χορευτές μπαλέτου (και «φτερούγιζαν» τα πόδια τους στις μελωδίες τού Τσαϊκόφσκι), είχε ψύλλους ζογκλέρ, ποδοσφαιριστές, σημαιοφόρους—ψύλλους που δραπέτευσαν από τον έκφυλο κόσμο τής αιμοποσίας και δημιούργησαν έναν νέο κόσμο, τον κόσμο των θαυμάτων!
Κι όλα αυτά γίνονταν τότε, αρχές τού προηγούμενου αιώνα, τότε που υπήρχαν ονειροπόλοι και ταξίδευαν για τον νέο κόσμο, τότε που οι Dreamers δημιουργούσαν νέους κόσμους. Κι όλα αυτά γίνονταν για να επεκταθεί ο δεδομένος κόσμος, τότε...
Δημιούργησε το Δικό σου Τσίρκο Ψύλλων
Σήμερα, αν κάποιος θέλει να δημιουργήσει το δικό του τσίρκο ψύλλων, μπορεί να βρει τα μικροσκοπικά αυτά έντομα στις φάρμες ή αλλιώς εκκολαπτήρια ή αλλιώς παράδεισο των ψύλλων—τα δημοτικά σχολεία. Και επειδή η κατάσταση τώρα στα δημοτικά είναι γελοία (και θλιβερή), η πρόσβαση είναι πανεύκολη (και γελοία), αρκεί να παρουσιαστεί κάποιος ως αυθεντία ψύλλων. Και σήμερα στην Ελλάδα, οι αυθεντίες απλά φοράνε μια λευκή ποδιά με μια ταυτότητα επάνω που λέει ότι είναι αυθεντίες. Επομένως, το μόνο που χρειάζεται κάποιος για να γίνει αυθεντία ψύλλων είναι μια λευκή ποδιά καθώς και μια τέτοια ταυτότητα! (Βλέπε δείγμα στα δεξιά. Απλά κατέβασε την ταυτότητα που βλέπεις δίπλα—μια μοναδική προσφορά τού strangefiles.gr—συμπλήρωσε την, και, έπειτα, αφού την τυπώσεις και πλαστικοποιήσεις, βγες έξω για ένα περιπετειώδες κυνήγι ψύλλων. Καλή επιτυχία!)
Αφού, λοιπόν, ακολουθήσει κάποιος όλα τα απαραίτητα βήματα, προέκταση εαυτού από Stalker σε Dreamer, μάζεμα των ψύλλων, διαχωρισμό, εκπαίδευση, τιθάσευση, και ανάθεση ρόλων, θα πρέπει μετά να χτίσει το τσίρκο. Για το στήσιμο τού τσίρκου είναι καλά να γίνει διαμερισμός τού χώρου σε περιοχές (όπου στην κάθε περιοχή να υπάρχουν ψύλλοι διαφόρων ταλέντων), για να έχουν τη δυνατότητα 20-30 θεατές να βλέπουν την παράσταση άνετα.
Επίσης, το τσίρκο πρέπει να μετακινείται εύκολα από τη μια πόλη ή χώρα στην άλλη. Μέσα σε αυτό το κόχλασμα αλλαγών που υποβάλλεται ολόκληρη η ανθρωπότητα τώρα, και με τις ανθρώπινες ανάγκες να παραμορφώνονται και να μεταλλάσσονται, το να έχει κάποιος ψύλλους που μπορούν να ψυχαγωγούν είναι μια σπάνιου είδους επένδυση, η οποία πιθανόν να επιφέρει μοναδικές ευκαιρίες (ίσως να αποφέρει και κέρδη) στους ψυλλο-δαμαστές.
Θα βλέπουμε τηλεοπτικούς σταθμούς να φιλοξενούν ψυλλο-δαμαστές. Συνεντεύξεις, ειδικές φωτογραφήσεις, διαφημίσεις με—και για—ψύλλους, αγοραπωλησίες και δημοπρασίες ψύλλων, μαύρη αγορά, λαθρεμπόριο, ειδικά εγχειρίδια ψύλλων, ειδικοί νόμοι και ειδικοί φόροι ιδιοκτησίας ψύλλων, διαμαρτυρίες έξω από τα εργοστάσια σαμπουάν εξολόθρευσης ψύλλων, νέες hit ταινίες, όχι απαραίτητα animation, με πρωταγωνιστές ψύλλους.
Ειδικές μελέτες, διδακτορικά, νέες θεωρίες, νέοι κλάδοι σπουδών, ένα δίκτυο πληροφοριών που κέντρο του έχει ψύλλους. Ο «ρόλος» τής εκκλησίας και η «πολύτιμη» άποψη των πολιτικών για τις νέες χρήσεις των ψύλλων—ως μπαχαρικό στα φαγητά, ως θεραπεία για τις ασθένειες, ως αιτία συνέχισης πολέμων—απασχολούν καθημερινά χιλιάδες κόσμου. Νέα καταχώρηση στο λεξικό για το άπτερο έντομο, που όλοι ακούνε άλλους να μιλάνε γι' αυτό, ενώ λίγοι το έχουν δει με γυμνό μάτι. Για τούς πάλαι ποτέ ρουφηχτές τού αίματος τής ανθρωπότητας, που τώρα όλοι (εκτός οι φαλακροί) τούς φιλοξενούν στα κεφάλια τους. Μικρά παιδάκια να θέλουν να έχουν ψύλλους ως κατοικίδιο, με τούς γονείς να μην μπορούν να πιστέψουν ότι τώρα αγοράζουν ψύλλους για τα παιδιά τους, όταν πριν από λίγο καιρό τα έλουζαν με δηλητηριώδη σαμπουάν, και τα χτένιζαν με ειδικές χτένες, για την πλήρη εξόντωση τού αιμοβόρου εντόμου.
Μια νέα εποχή. Ένα paradigm shift για την ανθρώπινη αντίληψη και συνείδηση.
Κοσμήματα με—και για—ψύλλους, τατουάζ, τραγούδια, δώρα, ανέκδοτα, ιστορίες, βιβλία, αγάλματα, ύμνοι για ψύλλους. Σημαίες με ψύλλους. Μπλούζες με ψύλλους. Ακαδημία ψύλλων. Ψύλλοι βαμπίρ, ψύλλοι τζέντλεμαν. Εξερευνήσεις για ψύλλους στ' άχυρα. Συστήματα μέτρησης, γυαλιά κατάλληλα, συσκευές εντοπισμού, για κάτι τόσο μικρό όσο ένας ψύλλος. Μια πραγματικότητα που προεκτείνεται (για) λίγο, τόσο δα, όσο ένας ψύλλος...