Πέμπτη 31 Ιανουαρίου 2013

Editorial 31 Ιανουαρίου 2013

Θα ήθελα να επισημάνω ότι δεν έχει δημιουργηθεί κάποια παρεξήγηση με τον παρουσιαστή ή την εκπομπή, απλά λόγο των τεχνικών προβλημάτων δεν μπόρεσα να αναπτύξω αυτά που ήθελα και το κάνω τώρα. Έπειτα από τηλ επικοινωνία που είχα με τον παρουσιαστή σε κάποια επόμενη εκπομπή θα μου διατεθεί χρόνος για την ανάπτυξη κάποιου παρόμοιου θέματος. Και τον ευχαριστώ ιδιαίτερα για την πρόσκληση.


Χθες προσκλήθηκα σε μια εκπομπή και δυστυχώς δεν κατέστη δυνατόν να μιλήσω λόγω προβλημάτων ήχου, απ’ ότι μου είπαν! (Φανταστείτε ότι μέχρι και… τα μηχανήματα τρόμαξαν από την απάντηση που είχα να δώσω). Γενικά είναι πάγια άποψή μου πως η παρεξήγηση όλων αυτών των θεμάτων που συζητήθηκαν γίνεται επειδή οι περισσότεροι που γράφουν για αυτά το κάνουν χωρίς να είναι μέλη ή επίσημοι επισκέπτες τέτοιων οργανισμών ή κάποιου μυητικού συστήματος.

Επειδή, λοιπόν, δεν θέλω να δημιουργούνται παρεξηγήσεις, και επειδή φυσικά δεν συμμερίζομαι ούτε στο ελάχιστο τα όσα ειπώθηκαν δημόσια και τέλος, και διότι παρά τα προβλήματα ήχου, η μη συμμετοχή μου δεν διαχώρισε τη θέση μου, θα ήθελα να διευκρινίσω τα εξής :

1. Πρέπει να ξεχωρίσουμε τις επιχειρηματικές λέσχες από τις τεκτονικές στοές, τις επιχειρηματικές και πολιτικές λέσχες και τα λεγόμενα Think Tanks που είναι κάτι τελείως διαφορετικό από τις τεκτονικές στοές οι οποίες στο σύνολο τους, πέραν των ανθρώπινων αδυναμιών του καθένα, οι σκοποί ίδρυσης και ύπαρξής τους είναι καλοί και αγαθούς με την αρχαία έννοια του όρου, και φιλοδοξούν να απαρτίζονται από ανθρώπους που έχουν κάνει σκοπό της ζωής τους να βοηθήσουν την κοινωνία και την ανθρωπότητα στο μονοπάτι της εξέλιξης. Οι δε λέσχες είναι δεξαμενές σκέψεις ή φόρουμς επιχειρηματικών και πολιτικών συμφερόντων αποσκοπούν φυσικά στο κέρδος των χωρών ή των ιδρυτών και των εταιρειών τους, αλλά αυτό είναι κάτι που γίνονταν από τα αρχαία χρόνια.

Αν καλύπτουν τώρα τα κενά εξουσίας των δημοκρατικών χωρών τότε οι ευθύνες θα πρέπει να αποδοθούν στα κοινοβούλια και στην εσωτερική διακυβέρνηση των χωρών που στάθηκε ανίκανη να αναχαιτίσει τα κενά και τα προβλήματα της κοινωνίας. Η εύκολη λύση του να μετατίθεται το πρόβλημα σε υπεράνθρωπα κέντρα εξουσίας, σε δαιμονικές οντότητες, σε Δρακονιανούς ή σε σαυρανθρώπους από τους οποίους θα μας σώσει κάποια μεσσιανική μορφή, αποτελεί μια άλλη μορφή του Οιδιποδείου συμπλέγματος και ενός ιδιόμορφου παλιμπαιδισμού.

Και στις δύο αυτές περιπτώσεις η ευθύνη μετατίθεται αλλού και αναζητάτε πάντοτε ένας γονιός να βγάλει από την δύσκολη θέση το αδύναμο παιδί. Αν μη τι άλλο αυτό φανερώνει και μια ιδιότυπη μιζέρια, που θα έπρεπε να μην έχει θέση στην καρδιά της ανθρωπότητας, αν τελικά αυτή θέλει να πάει ένα βήμα παραπέρα.

2. Επίσης πρέπει να διαχωριστούν κάποια Clubs που έχουν αντιγράψει τεκτονικές συνήθειες από τις τεκτονικές στοές, και τα οποία δεν πρέπει να τα ταυτίζουμε με τους μυητικούς οργανισμούς. Επίσης δεν μπορούμε να απαγορεύουμε σε κανέναν να συναθροίζεται με οποιοδήποτε σκοπό (φιλοσοφικό ή θρησκευτικό κτλ) κρεμώντας του την ταμπέλα του σατανιστή επειδή δεν λατρεύει ή δεν ασπάζεται την οποιαδήποτε επικρατούσα θρησκεία.

Κάτι τέτοιο συνιστά παραβίαση της δημοκρατίας και δεν συνάδει με τις αρχές της ισονομίας της ισοπολιτείας και της ανεξιθρησκίας. Είχα πει στο παρελθόν περί κατάργησης της μυστικότητας των μυητικών οργανισμών, ακριβώς για να μην κυκλοφορούν συκοφαντικά και σκοτεινά υπονοούμενα, αλλά και να αποστομώνονται όσοι φαντάζονται αίσχη στις μυητικές τελετές ή τα δρώμενα μαγικών, τεκτονικών κτλ ταγμάτων.

Όμως, τελικά κατάλαβα ότι η ελληνική κοινωνία δεν είναι έτοιμη για κάτι τέτοιο, παρά το ότι έτσι δίνεται η αφορμή στο πρόσωπο τέτοιων οργανισμών να βρίσκουν κάποιοι έναν ακόμα αποδιοπομπαίο τράγο τον οποίο θα στείλουν στην έρημο φορτώνοντας του τους φόβους και τις αδυναμίες του συστήματος. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει να συνεχίσουν όλοι οι μυητικοί οργανισμοί να φοβούνται, απλώς θα πρέπει να σεβαστούν όλοι το δικαίωμα της ιδιωτικότητάς τους όσο αυτή κινείται σε νόμιμα πλαίσια. Όπως σέβονται το δικαίωμα ιδιωτικότητας κάποιων μοναστηριών ή το δικαίωμα του Αγίου Όρους να μην δέχεται π.χ. γυναίκες. Δεν καταλαβαίνω γιατί το δικαίωμα των μοναστηριών είναι σεβαστό ενώ το δικαίωμα πολλών ιδιωτών μια άλλης συνιστώσας όχι…

3. Τα Μαγικά Τάγματα στην πλειοψηφία τους ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΟΥΝΤΑΙ ΜΕ ΚΑΜΙΑ ΟΝΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΣΤΥΛ ΣΑΤΑΝΑΣ, τα περισσότερα μάλιστα δεν δέχονται τον διάβολο ως υπαρκτή οντότητα (τώρα, αν αυτό ενοχλεί κάποιους που δέχονται τον διάβολο ως ύπαρξη, αυτό δεν αποτελεί πρόβλημα των ταγμάτων αλλά των ιδίων ). Η πίστη στην ύπαρξη όντος που ονομάζεται Διάβολος ή Σατανάς, μάλιστα, δεν νομιμοποιεί κανέναν οπαδό θρησκείας να ταυτίζει αυθαίρετα με αυτόν όσους θεωρεί ιδεολογικούς του αντιπάλους.

Εξάλλου δεν θυμάμαι να υπάρχει στον Ορθόδοξο Χριστιανισμό (αναφέρω τον χριστιανισμό επειδή είναι η επικρατούσα θρησκεία της χώρας μας) η επιβολή ιερού πολέμου στους άπιστους! Αυτό είναι προνόμιο άλλων θρησκειών, αν και αυτό είναι αμφιλεγόμενο, ή κάποιων ολοκληρωτικών θεοκρατικών καθεστώτων. Αλλοίμονο αν γυρίσουμε σε τέτοιες εποχές ιερών πολέμων και σε εποχές Ιεράς Εξέτασης.

4. Ο Παγανισμός επίσης δεν είναι σατανισμός και όποιος το διατείνεται αυτό προφανώς δεν έχει ιδέα… Δεν θέλω να κάνω ούτε κάνω απολογητική υπέρ του παγανισμού καθώς δεν είμαι παγανιστής, αλλά ειλικρινά είναι κρίμα και άδικο να λέγονται τόσα κατά μιας ομάδας ανθρώπων, οι οποίοι όχι μόνο δεν έβλαψαν κανέναν αλλά αντίθετα σέβονται σε τέτοιο βαθμό την δημιουργία και την φύση που λίγοι από τους επικριτές τους μπορούν να φτάσουν.

Επίσης ο πραγματικός Παγανισμός δεν δέχεται την ύπαρξη του Προσωπικού Κακού και συνεπώς δεν δέχονται καν την ύπαρξη του Σατανά ή του Διαβόλου, πως μπορούν άρα να χαρακτηρίζονται αδιακρίτως σατανιστές; Ποιος έχει το δικαίωμα να τους απαξιώνει, να τους χαρακτηρίζει έτσι και να τους καταλογίζει ένα σωρό άνομες πράξεις; Κατά την γνώμη μου κανείς….. Εξάλλου για να είναι κάποιος σατανιστής πρέπει πρώτα να είναι χριστιανός.

5. Πρέπει να ξεχωρίσουμε τη συνωμοσιολογία από τη συνωμοσία. Η συνωμοσιολογία κοιμίζει τις συνειδήσεις με παραμύθια για να συνεχίζουν να υπάρχουν και να εξελίσσονται οι αληθινές συνωμοσίες κάποιων κέντρων τα οποία δεν είναι εξωανθρώπινα, αλλά εντελώς ανθρώπινα. Άλλωστε η ανθρώπινη φύση είναι αβυσσαλαία χαοτική και καταφέρνει μόνη της να πράττει είτε αγαθά είτε τερατώδη πράγματα, χωρίς να χρειάζεται να μεταμορφωθεί σε σαύρα ή σε κάποιο άλλο εξίσου τρομακτικό τέρας.

6. Όταν μιλώ για αντιελιτισμό εννοώ με τον όρο ότι στην ουσία η ελίτ του πλανήτη είναι ένα μάτσο διανοητικά σκουπίδια, γιατί μια πραγματική πεφωτισμένη ηγεσία δεν θα οδηγούσε τους λαούς της γης από την μια καταστροφή στην άλλη… Είμαι απλά εναντίον της βλακείας των εξουσιαστών και όχι εναντίον της ίδιας της έννοιας. Στο κάτω κάτω τι σημαίνει ελίτ; Ελίτ είναι ένα σύνολο ανθρώπων που κατέχει και εξασκεί ικανότητες πολύ πάνω από το μέσον ανθρώπινο όρο, είτε μιλάμε για τον τομέα της ηγεσίας, της επιστήμης, της εκπαίδευσης, της πολιτικής, της διανόησης κτλ. Προσθέτω εγώ εδώ ότι αυτό το ταλέντο μια πραγματική ελίτ το χειρίζεται ανθρωπιστικά, στην υπηρεσία της ανθρωπότητας, άρα σήμερα δεν υπάρχει πραγματική ελίτ αλλά ένα μάτσο ναρκισσιστικών γερόντων που δεν έχουν εκτιμήσει τις απλές χαρές της ζωής….

Εύχομαι στο μέλλον να μπορούν όλοι να αναπνέουν ελεύθεροι και από δογματικές προκαταλήψεις αλλά και από κατεστημένα αποστήματα σε όλους τους τομείς της κοινωνικής, θρησκευτικής και πολιτικής ζωής της χώρας μας, αλλά και ολόκληρου του πλανήτη, το εύχομαι και ας ακούγεται ουτοπικό, γιατί ονομάζοντας κάτι ουτοπικό στην ουσία γινόμαστε συνυπεύθυνοι της μη εφαρμογής του. Σας ευχαριστώ όλους από την καρδιά μου για τον χρόνο που αφιερώσατε προκειμένου να διαβάσετε αυτές τις απόψεις.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εκδήλωση για τον Τανάγρα...

Πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση για τον Πατέρα της παραψυχολογίας στην Ελλάδα Άγγελο Τανάγρα, όπου οι ομιλητές ανέλυσαν πράγματα για τη ζω...